________________
પૂર્ણિમા પાછી ઊગી! કરતે હતે. જેમ દારૂડિયે, દારૂના કેફને લીધે ધમાધમ કરે, અને કેફ ઊતરી જાય એટલે મડદા જે થઈ જાય છે.
સુદર્શને એને કહ્યું: ‘તું ચાલ મારી સાથે. હું જેમની પાસે જાઉં છું એમની પાસે તારાં મેલ અને ગ્લાનિ નીકળી જશે.”
આમ ભગવાન મહાવીર પાસે માળીને એ લઈ જાય છે ત્યાં દૂરથી મીઠી ઘંટડી જે અવાજ સંભળાય છે.
વાણી તે ઘણી સાંભળી પણ ભગવાનની વાણું તે કઈ અદ્ભુત છે.
અર્જુનમાળી પૂછે છેઃ “આ શું સંભળાય છે?”
સુદર્શન કહેઃ “હજુ તે દૂરથી સંભળાય છે, નજીક ચાલ, એમને જે અને તને સમજાશે કે અહિંસાને આત્મસાક્ષાત્કાર કેવો હોય છે.
બંને ભગવાનની નિટક આવ્યા.
પરંતુ ભગવાન મહાવીર તે આવા કૂર પ્રત્યે પણ કરુણ રાખે છે. એ તે ભગવાન છે. અને ભગવાન એનું નામ કે જે ખરાબ કામ કરનાર લેકે પ્રત્યે પણ પ્રેમ અને કરુણુ વરસાવે.
ભગવાન તે જાણે છે કે એ શું કરીને આવ્યો છે. પણ હવે શું? ભગવાન કેવળજ્ઞાનથી જાણતા હતા કે આ લુચ્ચે છે, ખૂની છે, ઘણાં ખૂન કરી આવ્યું છે. અંતર્યામી બધુંય જાણે છે અને છતાં પણ એમની આંખમાંથી એના પર અમીવર્ષા થઈ રહી છે.
