________________
"૭૮
ભવનું ભાતું
અને જેની પાસે ઘણું છે, છતાં સંતેષના અભાવે જેની પાસે થોડું છે એને નીચેની લે, એ શું શાહુકાર ? દુનિયા પણ કેવી છે? નાના શેરોને સજા કરે છે અને મેટા ચેરોને સલામ ભરે છે !
શ્રીસુવ્રત પૂજાનાં કપડાં બદલ્યાં. રાજદ્વારે શોભે એવાં વસ્ત્રોનું પરિધાન કર્યું. રૂઢ થઈ રાજમહેલ પ્રતિ જતાં જતાં એણે મનમાં જ નિર્ણય કર્યો? - “પણ દુનિયા ગમે તે કરે. મારે મારી રીતે જીવવું છે. આજ સુધીમાં મેં કેટલીય વાર મૈત્રી અને પ્રેમના મંગળ સૂત્રનું રટણ કર્યું છે, પણ એને પ્રયોગ સંસારની આ પ્રયોગશાળામાં મેં કદી કર્યો નથી. આજ એને પ્રત્યક્ષ પ્રયોગ કરવાની ઘડી આવી છે. શાહુકારને જોતાં તે પ્રેમ અને મૈત્રીએ મારામાં અનેક વાર દર્શન દીધાં છે, પણ આજ તો મારે ચોરના દર્શને પણ એ ભાવ જગાડે છે. એમને જોતાં જ હૈયામાં ઊંડી મૈત્રી પ્રગટે, ક્ષમાને પ્રકાશ પથરાય તે જાણું કે આજ સુધી મારાં મુખે ઉચ્ચારેલાં ધર્મસૂત્રો, એ મારા આત્માના જ બેલ હતા.
એ વિચારી જ રહ્યા હતા ત્યાં રથ દરબાર આગળ જઈને ઊભો રહ્યો. શ્રીસુવ્રત સાથે સુંદર ભેટ લાવ્યા હતા ? તે લઈ એ રાજા પાસે ગયા.
ભેટ ધરી નમન કર્યું.
રાજાએ પણ એમનું સન્માન કર્યું અને પૂછ્યું: “કહે, સુવ્રતશેઠ ! આજ અત્યારે આટલા વહેલા કેમ આવવું થયું?”
સુવ્રતની આંખમાં કરુણ હતી. મુખ પર ભાવમાંથી
