________________
३४
ભવનું ભાતું
ઉજજવળતાના પ્રતીક રૂપે એમના ઉપવનમાં વૃક્ષનાં–વેલીએનાં પાંદડે પાંદડે દીપક પ્રગટાવતાં.
એમને સાંજને કાર્યક્રમ પાટને હતે, નમેલા ઝરૂખામાં સુંદર કમળ આસને ગોઠવાતાં. ત્યાં તેફાન અને રમત વચ્ચે એમની બાજી ચગતી. વિશ્વને ભૂલી બને એકબીજામાં રાચતાં. '
અરણિકની સૃષ્ટિ એટલે અમિતા. અમિતાને મન વિશ્વ એટલે અરણિકા બીજું બધું જ જાણે શૂન્ય બન્યું હતું.
[૨] પુત્રનું હદય ન સમજે તે તે મા કેમ કહેવાય?
દત્તમુનિના સ્વર્ગવાસના સમાચાર મળતાં નાજુક હૈયાવાળા ભાવનાઘેલા અરણિકની શી દશા થઈ હશે, તેની ક૯પન ભદ્રા સાધ્વીને તરત આવી.
ભદ્રા સાથ્વી થયાં હતાં, પણ એમનું માતૃહૃદય હજુ એવું જ ભાવભીનું હતું. એ પિતાની સાધના સાથે પુત્રના પ્રેય અને શ્રેયની ચિંતા રાખતાં. સૂર્યની આસપાસ જેમ ગ્રહમંડળ ભમે, તેમ એ પણ પુત્રની આસપાસનાં ક્ષેત્રમાં વસતાં.
એ ઉગ્ર વિહાર કરી ત્યાં આવી પહોંચ્યાં, પણ અરણિકને પત્તો જ ન મળે. અરણિકના સહાધ્યાયીએ કહ્યું:
“દત્તમુનિના સ્વર્ગવાસથી એના જીવન પર વિષાદ છવાયો હતો. ત્રણ ચાર દિવસ તે એણે ઉપવાસ કર્યા! પછી
