________________
શ્રી ધીરજલાલ શાહ
આ ખેતરના શેઢે તથા બાજુની વાડો પાસે અનેક જાતની વનસ્પતિ ઉગતી, જે ઔષધનાં કામમાં આવતી. અમારા પાડોશી વૈદરાક્ના કરા સાથે આ ઔષધિઓ ઓળખવા માટે હું ઘણીવાર અહીં આવતે. એ રીતે મેં વધારે નહિ તે ત્રીશ-પાંત્રીશ વનસ્પતિ તે ઓળખી જ હશે. આગળ પર વૈદ્યકને વ્યવસાય થયે ત્યારે આ જ્ઞાન કામ આવ્યું. સંઘરેલે સાપ પણ કામ લાગે છે, તે સંઘરેલા જ્ઞાનનું તે કહેવું જ શું? વળી સરોવર ટીપે ટીપે ભરાય છે, તેમ જ્ઞાનનો સંગ્રહ પણ છેડે થેડે જ થાય છે, તેથી જ્ઞાન મેળવવાની કોઈ તક જતી કરવી નહિ.
વાડીઓ :
ગામની સીમમાં કેટલીક વાડીઓ પણ હતી. જ્યાં ફવાનાં પાણીથી માલ પકવવામાં આવે તેને અમારે ત્યાં વાડી કહેવાતી. ત્યાં મોટા ભાગે ઘઉં પકવવામાં આવતાં અને પાણીના ધોરિયે મૂળા પણ નંખાતા. એકાદ ક્યારામાં મરચાં, રીંગણ વગેરેનું પણ વાવેતર થતું. કૂવાનું પાણી સારું હોવાથી ઘણું ગામલોકો અહીં કપડાં ધોવા આવતા અને પાણી પણ ભરી જતા. એ વખતે બે ચાર મૂળા ઉબેળ્યા હોય કે થોડાં મરચાં તેડ્યાં હોય તે ખાસ કઈ
લતું નહિ. “એમાં શું?' કહીને ખેડૂત નભાવી લેતા. પરંતુ આજે એ સ્થિતિ રહી નથી. સમય પલટાય છે અને લોકલાગણીમાં મોટું પરિવર્તન થયું છે.
