________________
૧૩૦
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ છે, પણ તારે અવાજ ઠં ઠં ઠં ઠં એ કેમ થાય છે? અર્થાત્ તે ઘણે ખરાબ છે અને કાનને ગમે તેવું નથી.” આ સાંભળી ઢાલ કોધે ભરાય છે. તે કહે છે કે “અલી ! પાતલડી એટલે કે તદ્દન પાતળી કાયાવાળી ! તને હું બરાબર જાણું છું અને તારી માતલડી એટલે માતાને પણ બરાબર જાણું છું. તારે તો બેઠાં બેઠાં વાત બનાવવા સિવાય બીજો ધંધો શિ છે? અલી બલા.? આ તે શુકનના સારા શબ્દો છે, તે ઉપરથી ઢ ઢંઢંઢે એવા લાગે છે, પણ કામ ઘણું સારું કરે છે. પ્રથમ તો તે ઘણાં ઢોર આપે છે. તેમાં કંઈ મણું રાખતા નથી. આ ઢોર જે દૂધ આપે છે, તેમાંથી દહીં અને ઘી બને છે અને લોકો તેના જ શુકન લે છે.
વળી શત્રુના ઘેરા તોડવા માટે સેનાના ઢીમ અને ઢાલના ટેરા એટલે સમૂહ જોઈએ છે, તે ઢ વિના બીજું કોણ આપે છે? - તારી પીઈ પઈ એવી વાણી અને તે જરાયે સારી લાગતી નથી. તે પત્થરોને પ્યારી લાગતી હશે. તું તારા પાપે પંકાય છે, એટલે તારી જોડે વધારે માથાકૂટ શી કરવી?
શરણાઈ તેના આ શબ્દો સાંભળી લે એવી ન હતી. તે કહે છે કે “અરે ઢગા! તારા ઢંગ કેવા છે, તે હું બરાબર જાણું છું. તું લક્ષણ પૂરો છે, તેથી જ રોજ ઢેઢ વડે ઢીબાય છે અને તું ઢના વખાણ કરે છે, પણ એને આકાર તે જે ! જાણે ફેણ માંડીને કોઈ એરુ એટલે કે
