________________
શ્રી ધીરજલાલ શાહ
૧૩૧ નાગ બેઠો હોય, એવો લાગે છે. મારે તને વિશેષ કહેવું નથી. સહુ કે મને ચાહે છે, તેથી જ મને દરેક મંદિરમાં માનભેર રાખે છે. કેઈ મંદિર મારા વિનાનું નથી.”
શ્રી ધીરજલાલભાઈએ છૂટક કાવ્યો ઘણો લખ્યા છે. તે બધાને પરિચય કરાવતાં તે તેને જ એક સ્વતંત્ર ગ્રંથ બની જાય, એટલે અહીં તે વિષય પર થડા નમૂના આપું છું. - પ્રથમ તેમણે રચેલી પ્રહેલિકાઓ જોઈએ. પ્રહેલિકામાં વર્ણન લાગે છે. અમુક વસ્તુનું અને તે નીકળે છેબીજી વસ્તુ, એટલે તેમાં શબ્દચાતુર્યની પ્રધાનતા હોય છે. વળી તે વર્ણનને વિશિષ્ટ ક્રમ પણ માગી લે છે. પ્રહેલિકા-પહેલી
/ (શિખરિણી) ગઈ ક્યાં એ મારી હૃદયરમણે રાસ રમતી ? ગઈ ક્યાં એ મારી પ્રિય સહચરી પ્રાણ હરતી ?
ઝરંતી હૈયેથી સતત રસધારા મુદ કરી, આટલું વર્ણન સાંભળીને તમે જરૂર કહેવાના કે
: ગઈ કાન્તા કે શું? પણ કાવ્યકાર તેને ઉત્તર આપે છે કે
અહહ નહિ એ પિન સખરા. પેન હૃદયના ભાગમાં જ રમણ કરે છે, તેથી તે હૃદયરમાણે છે. વળી તે ચાલે છે, ત્યારે રાસ રમતી હોય
