________________
શ્રી ધીરજલાલ શાહ
વાત એમ બની હતી કે થોડાંક વર્ષો પહેલાં તેમનું સગપણ ધ્રાંગધ્રા નજીક કોંઢ ગામમાં થયું હતું, પણ તે સામસામું હતું, એટલે કે પોતાની બહેનને ત્યાં દેવાની હતી અને ત્યાંની કન્યા પોતાને લેવાની હતી. શ્રી ધીરજલાલભાઈ વધારે સમજણું થયા, ત્યારે તેમને આ વ્યવહાર પસંદ પડવો ન હતો, એટલે એ સગપણ મૂકી દેવામાં આવ્યું હતું. ત્યાર પછી લગ્નને લગતી ખાસ હિલચાલ થઈ ન હતી, પણ છેલ્લાં બે વર્ષમાં કહેણ આવવા લાગ્યાં હતાં, જે માતા મણિબહેનની કે તેમની પસંદગી પામ્યા ન હતાં. આ સ્થિતિમાં માતા મણિબહેનને ચિંતા થાય, એ સ્વાભાવિક હતું. પરંતુ શ્રી ધીરજલાલભાઈને આ બાબતની કોઈ ચિંતા ન હતી. તેઓ તે તેમના કામમાં મશગુલ રહેતા અને એક પ્રકારના આંતરિક આનંદને અનુભવ કરતા.
એવામાં બોટાદ નજીક ટાટમ ગામના નિવાસી શ્રી લવજીભાઈ સાકરચંદની સુપુત્રી શ્રી ચંપાબહેનનું કહેણ તેમના મેટાંભાઈ મનસુખલાલ તરફથી ખાસ વ્યક્તિ દ્વારા આવ્યું. આ ઘર ઘણું ખાનદાન હતું અને ન્યાત-જાત તથા ગામમાં પણ તેની સારી પ્રતિષ્ઠા હતી, એટલે કન્યા જેવાને નિર્ણય લેવાયે.. એ કામ શ્રી ધીરજલાલભાઈએ પોતાના એક શિક્ષકમિત્ર શ્રી વ્રજલાલ જેઠારીને સંપ્યું. તેઓ પોતાની પત્ની સાથે ટાટમ ગયા, કન્યા જોઈ, ઘર જોયું અને પાછા આવી એકંદર ઠીક ને અભિપ્રાય આપતાં શ્રી ધીરજલાલ. ભાઈનું સગપણ શ્રી ચંપાબહેન સાથે કરવામાં આવ્યું.
