________________
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ શ્રી ધીરજલાલભાઈએ પોતાની માતા તથા બહેનને અમદાવાદ બોલાવી લીધા, ત્યારે દાણાવાડાનું ઘર કાઢી નાખ્યું હતું અને તેને સરસામાન વઢવાણ શહેરમાં એક ઘર ભાડે રાખી તેમાં ભરી દીધા હતા. તેઓ કઈ કઈ વાર ત્યાં જતા, પણ ખાસ રહેણાક કરેલી નહિ. હવે લગ્નને પ્રસંગે ઉપસ્થિત થતાં તેમણે આ ઘરને વ્યવસ્થિત કર્યું અને ઠીક ઠીક શણગારી લગ્નસ્થાનને યેગ્ય બનાવી દીધું.
શ્રી ધીરજલાલભાઈ સંસ્થામાંથી વીસ દિવસની રજા લઈ વઢવાણ ગયા, નિર્ધારિત સમયે જાન જોડાઈ અને વિ. સં. ૧૯૮૬ ના કારતક સુદિ ૧૦ ના રોજ તેઓ લગ્નગ્રંથિથી જોડાયા. ગામડાનાં પ્રમાણમાં ધામધૂમ સારી થઈ, જે કે શ્રી ધીરજલાલભાઈએ તેમને આ પ્રસંગ બને તેટલે સાદાઈથી ઉજવવાને અનુરોધ કરેલ. તેઓ આ વખતે શુદ્ધ ખાદીના પોષાકમાં હતા અને ખાંડ નહિ વાપરવાની તેમની પ્રતિજ્ઞા જે અગાઉ લીધેલી, તે ચાલુ હતી.
જાન વઢવાણ પાછી ફર્યા પછી દશ દિવસે શ્રી ધીરજલાલભાઈ પાછા અમદાવાદ આવી ગયા અને સંસ્થાના કામમાં જોડાઈ ગયા.
શ્રી ચંપાબહેન સાત ગુજરાતી ભણેલા હતા, પણ ઘર તરફથી સારા સંસ્કારો પામેલ હતા. વળી સ્વભાવે વિનમ્ર હતા અને સેવાપરાયણવૃત્તિ ધરાવતા હતા, એટલે - શ્રી ધીરજલાલભાઈને સંસાર સુખી થયે તે જોઈ માતા સંતોષ પામ્યા.
