________________
: ૬૪ :
જીવન અને દર્શન કરી ગયા. પહેલું સોપાન તે ઈન્દ્રિયવિ. ઈન્દ્રિયોને જિતનાર તે શૂર. અને જે શૂર બને છે તે બીજા સપાન પર ચઢી પંડિત બને. પંડિત વાડિયે ન હોય પણ ધર્મનું આચરણ કરનાર હોય. હજારે મીઠાઈઓ ગણાવવા કરતાં એક સુકા રોટલાને પીરસવામાં માનનારો હોય તે. પંડિત ! પંડિત વાણી-વિલાસમાં ન માને પણ આચરણને માને ! માનવતાનું ત્રીજું સોપાન તે વક્તા. સત્યથી પવિત્ર થયેલી વાણુને વદે તે વક્તા. ચોથું સોપાન તે દાતા. દાતા કેણ? પ્રાણીઓના હિતને ચિન્તવતો હોય, જીવ માત્રના કલ્યાણમાં જેનું મન રમતું હોય અને અભયદાનને આપતે હેાય તે દાતા.
ઇન્દ્રિ પર કાબૂ મેળવે, મનેમલને દૂર કરે. ધર્મનું આચરણ કરે અને આ સંસારમાં માનવતાની સૌરભ મહેક એ જ શુભેચ્છા.
* ,
| ફૂલનાં આંસુ - કરમાતાં કરમાતાં રડી પડેલા પુષ્પને મેં પૂછ્યું સેહામણું ફૂલ ! વિદાય વેળાયે રડે છે શા માટે?” એણે ઉત્તર વાળેઃ “ભાઈ! દેવના મસ્તકે ચઢવાનું સદ્ભાગ્ય તે મને ન મળ્યું, પણ કોઈના પગ નીચે કચડાઈ જવાની તક પણ મને ન મળી. કેઈનાય ઉપગમાં આવ્યા વિના મારે કરમાઈ જવાની પળ આવી, એટલે મને લાગી આવ્યું અને મારી નાજુક આંખમાં આંસુ આવી ગયાં ! “
–ચિત્રભાનું
