________________
જીવન અને દર્શન
: ૩૫ :
માટે સમય કયાંથી હાય ? ભૌતિકતાના રંગે રંગાયેલા સિકંદરને સંતે પૂછાવેલા પ્રશ્ન સાવ જ નૂતન લાગ્યો. એને તા એમ જ છ્યું કે, પેાતાનું નામ સાંભળી ભલભલા યોદ્ધાઓ પણ ઝૂકી પુડે, ત્યાં આ વળી કાણુ કે જે સામે થઈ પ્રશ્ન પૂછે ? રાજાએ મળ્યા, મહારાજાએ મળ્યા, વીર પણ મળ્યા અને ધીર પણ મળ્યા, પણ આવા પડકાર કરનાર તા હજુ સુધી કોઈ નહાતુ મળ્યું. પ્રશ્ન કરનારનું કેવું સામર્થ્ય ? અને આને પ્રશ્ન ? એ તે વળી સાવ જ વિચિત્ર ? અને છતાં કેટલા ઊંડા, ગભીર ને હૃદયસ્પશી ? એટલે, એ જાતે જ મુનિ પાસે પહોંચ્યા, મુનિના પ્રેમાળ ધર્મલાભ સાંભળતાં જ એના હૃદયમાં ભાવનાનું પૂર આવ્યું..
· સંત ! આપ મારી સાથે પધારા. અતિ માનથી હું આપને મારા દેશમાં લઈ જઈશ. વિજયયાત્રાના પ્રસ્થાન કાળે મારા ગુરુ ઍરિસ્ટોટલે જૈન સંતને સાથે લાવવાની માંગણી કરી હતી, તેા આપ પધારો. સુંદર વાહના, ભવ્ય મહેલા, આનન્દથી ઉભરાતાં ઉપવના, હીરા, માણેક, માતી....જે જોઈ એ તે આપને માટે તૈયાર છે. માત્ર તમે મારી સાથે ચાલે....” વિજયના ગર્વથી છલકાયેલે ચોદ્ધો એક પછી એક શબ્દ ઉચ્ચારવા લાગ્યા. કેટલાક શ્રીમન્તા અને સત્તાધીશે એમ જ માને કે પૈસાથી ને સત્તાથી બધું ખરીદી શકાય છે. એમાં સતા થાડા જ બાકી રહે છે? એ લેાકેાની વાત શું કરવા કરીએ ? તમારી જ માન્યતાના વિચાર કરેા ને? તમેય એમ જ માને છે ને કે–ધનથી ધર્મ ને સ્વગ બધું મેળવી શકીશુ, માટે ધન ભેગું કરો. આહ ! માહના સામ્રાજ્યે જગત ઉપર
