________________
આપણી ધર્મારાધનાની ધરી
૬૩
એમના પુસ્તકમાં એ ઘટનાની નોંધ લેતાં લખ્યું (પૃષ્ઠ ૧૦૫-૬) છે કે: “...અમે કમ્પાઉન્ડના દ્વારે પાછા આવ્યા અને લોઢાનું મોટું તાળું ઉઘાડયું. નોકરે અમને જણાવ્યું કે સંતનો પરિગ્રહ એટલો અલ્પ છે કે તેમાં ચાવીનો સમાવેશ થતો નથી. કમ્પાઉન્ડને બહારથી તાળું મારી દેવામાં આવે છે અને દિવસમાં બે વખત આવતો પરિચારક આવીને દ્વાર ન ખોલે ત્યાં સુધી તેમને બહાર નીકળવાનો કોઈ માર્ગ રહેતો નથી. આગળ જતાં અમને એ પણ જાણવા મળ્યું કે સંત આખો દિવસ સમાધિમાં લીન રહે છે. માત્ર સાંજે થોડાં ફળ, મીઠાઈ અને એકાદ કપ દૂધ લે છે. પરંતુ, એવી યે ઘણી સંધ્યાઓ પસાર થાય છે જયારે એમને માટે મૂકેલી ભોજનસામગ્રી અસ્પૃષ્ટ પડી રહે છે. અંધારું થતાં સંત કેટલીક વાર પોતાની કુટિરમાંથી બહાર આવે છે.. જો કે ખેતરો ફરતી લટાર એ જ એમની એક માત્ર કસરત છે.
“અમે કમ્પાઉન્ડ વટાવીને એક અદ્યતન નાનકડા ઘર આગળ પહોંચ્યા. ઇમારતી લાકડાના રંગીન થાંભલા અને પથ્થરનાં ચોસલાંનું એ મજબૂત બાંધકામ હતું. પરિચારક બીજી ચાવી કાઢે છે અને ભારે બારણું ઉઘાડે છે. હું આ બધી સાવર્ષાની પ્રત્યે આશ્ચર્ય વ્યક્ત કરું છું, કારણ કે સંતનો પરિગ્રહ અત્યંત અલ્પ છે એમ આ માણસે નહોતું કહ્યું? એટલે એણે ખુલાસો. કરતા એક ટૂંકી વાત કહી :
t
*
“થોડાં વર્ષો પહેલાં સંત કોઈ પણ જાતના બંધન કે તાળાના રક્ષણ વિના જ આ કુટિરમાં રહેતા હતા, પરંતુ એક અભાગી દિવસે તાડી પીધેલો એક માણસ ત્યાં આવી ચડયો અને સંતની રક્ષારહિત અવસ્થાનો લાભ લઈને તેમના ઉપર તૂટી પડયો. દારૂડિયાએ એમને દાઢીથી ઘસડીને લાઠીથી માર માર્યો અને બરાડા પાડીને, અણછાજતા વિશેષણોથી એમને નવાજવા લાગ્યો.
“કુદરતનું કરવું ને થોડા યુવાનિયા દડે રમવા એ ખેતરમાં આવી ચડ્યા. હલ્લાના અવાજે એમનું ધ્યાન ખેંચ્યું. તેઓએ કુટિરમાં પ્રવેશીને સંતને છોડાવ્યા. જ્યારે એમાંનો એક નજીકના ઘરો સુધી દોડી ગયો અને બધાને આ હુમલાના ખબર આપ્યા. થોડી જ વારમાં ક્રોધથી ધમધમતા લોકોનું ટોળું ત્યાં ભેગું થઈ ગયું, ભારતમાં જે સામાન્ય ગણાય. અને, માનનીય પવિત્ર પુરુષ ઉપર હુમલો કરવાનું દુ:સાહસ