________________
આપણી ધર્મારાધનાની ધરી ભાઈ વચ્ચે કૂદી પડયા...પેલા ડ્રાઈવર પર પડતો માર એમણે ઝીલી લીધો.ને કહ્યું, “ભાઈ, મરનાર દીકરી મારી છે, એનું વેર લેવું-ના લેવું એ મારે જોવાનું છે......એને મારશો એટલે મારી દીકરી પાછી આવવાની નથી. મારી દીકરીના નામે હું એનાં છોકરાંનું નસીબ ફોડી નાંખવા તૈયાર નથી. માટે બે હાથ જોડીને કહું છું......છોડી દો એને.”
“હવે લોકોને ખ્યાલ આવ્યો કે આ વચ્ચે કૂદી પડનાર તો, મરનાર છોકરીના પિતા હતા. સશકત બાંધાના એ ભાઈને આખું અસારવા પહેલવાન તરીકે ઓળખાતું હતું...એ ધારે તો ડ્રાઈવરને પીસી નાખે એમ હતું....અને પરિસ્થિતિ પણ કોઈનાય મનમાં ભયાનક ગુસ્સો લાવી દે એવી હતી....તે છતાં આ ભાઈ પોતાની દીકરીના મારતલને પણ માફી આપવાની વાત કેમ કરતા હતા એ કોઈનેય સમજાયું નહિ.
આવા નાલાયક અને બેદરકાર ડ્રાઇવરોને તો પૂરા જ કરવા જોઈએ એમ ઘણા લોકોએ સમજાવ્યું પણ આ ભાઈ એકના બે ન થયા તે ન જ થયા, એમણે તો પોલીસ કેસ માંડવાની પણ ના પાડી. મારી દીકરીની આવરદા પૂરી થઈ હશે એટલે ભગવાને એને પાછી બોલાવી લીધી. હવે આ ગરીબ માણસને હેરાન કરીને એનાં બૈરી-છોકરાંને શા માટે રઝળાવું? એ જ એ ભાઈની માનવતાભરી દલીલ હતી.
હાજર રહેનાર સૌની આંખમાં અહોભાવ ઊભરાયો. ‘જુઓ તો ખરા! એકની એક દીકરીને મારી નાંખનારને પલવારમાં મસળી નાંખવાની તાકાત ધરાવનાર પહેલવાન માફી આપવાની વાત કરે છે! વાહ રંગ છે તારી પહેલવાનીને!”
“સૌ શાંત બની ગયાં.
“આ ભાઈ ડ્રાઈવર ભણી વળ્યા: ‘ભાઈ, જલદીથી ઘેર જતો રહે, ખટારો ચલાવતી વખતે ધ્યાન રાખજે કે તારાં બચ્ચાં જેવાં બાળકો રસ્તા પર કચડાઈ જાય નહીં. ડ્રાઈવર ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડતો આ ભાઈનાં ચરણોમાં ઢગલો થઈને પડી ગયો... “ના ના, મેં તમારી દીકરીને મારી નાંખી છે..........મને મારી નાંખો ...મને સજા કરો ...મારાથી જવાશે તો નહિ જ.’
“એ ભાઈએ ડ્રાઈવરને બે હાથ વડે ઊભો કર્યો ને કહ્યું, “ભાઈ, તું તે કોણ મારનારો? મારનારો કે જીવાડનારો તો સૌનો ભગવાન છે.