________________
‘નામ વેશભું કામ ન સીઝે
પરમગુરુ! જૈન કહો કર્યું હોવે? કિયા મૂઢમતિ જો અજ્ઞાની, ચાલતા ચાલ અપૂઠી, જૈન દશા ઉનમેં હી નાહીં, કહે સો સબ હી જુઠી
પરમગુરુ! જૈન કહો કર્યું હોવે? જૈન ભાવ જ્ઞાને સબ માંહિ, શિવસાધન સહીએ, નામ વેશભું કામ ન”સીઝે, ભાવ ઉદાસે રહીએ, પરમગુરુ! જૈન કહો ક્યું હોવે?
–ઉપાધ્યાય શ્રી યશોવિજયજી મહારાજ
ધર્મતત્વની ખોજ કરવાની વાત સાંભળીને તમને કદાચ એમ થતું હશે કે, ‘જેને સાચી વસ્તુ નથી મળી તે પોતાને પ્રાપ્ત સાધનાપદ્ધતિનું સંશોધન–પરીક્ષણ કરે એ ઠીક છે, પણ આપણને તો શ્રી જિનેશ્વરદેવનું શાસન મળી ગયું છે–સર્વજ્ઞ અને વીતરાગદેવે દર્શાવેલ સાધના પદ્ધતિ પ્રાપ્ત ગઈ છે હવે-આપણે તો તેમાં શ્રદ્ધા રાખીને આગળ ધપે જઈએ એ જ શ્રેયસ્કર છે. આ કસોટી કરીએ
શ્રી જિનેશ્વર દેવોએ દર્શાવેલ આરાધનાપદ્ધતિ અને તત્ત્વજ્ઞાન આપણને મળ્યાં છે એ વાત સાચી પરંતુ એક વાત આપણે પણ સ્મરણમાં રાખવી ઘટે કે શ્રી જિનેશ્વર દેવોના વચનની પ્રાપ્તિ થવી એટલું જ પૂરતું નથી, એ વચનોને એના મૂળ ભાવે આપણે સમજીએ એ પણ અત્યંત જરૂરી છે.
કોઈ પણ ધર્મના પ્રવર્તકની ગેરહાજરીના કાળમાં એમનાં વચનોના મૂળ આશયને સમજવાની મુશ્કેલી આધ્યાત્મિક ક્ષેત્રે સદા રહી જ છે. દરેક મત-પંથના અનુયાયીઓ એમ જ માને છે કે પોતાને સાચું તત્વ મળી ગયું છે, છતાં એક જ આખ પુરુષને અનુસરતા હોવાનો દાવો
