________________
પણું અંદર અંદર કલહ કરતા હોય છે, કારણ કે એમના પાત્રમાં આ અન્ન પડે એટલે એમની બુદ્ધિમાં વિકૃતિ આવે. નહિ તે સાધુઓમાં વેરઝેર, દેષ, કલહ, કુસંપ હાય શાના? એમનામાં તો મૈત્રી હોવી જોઈએ, પણ મૈત્રીથી ભરેલા આજે સાધુઓ કેટલા દુર્લભ છે! સાધુ, સાધુને જોઈ દૂર ભાગતા હોય તે જાણજો કે અન્ન તેવું મન છે.
ભગવાન મહાવીરે દીક્ષા લઈ વિહાર કર્યો. પહેલે જ દિવસે એ પિતાના પિતાના મિત્ર એક તાપસના આશ્રમે આવી ચઢ્યા. તાપસને જોતાં જ પ્રભુના હૈયામાં પ્રેમની છોળ ઊછળી. એ બંને હાથ પહોળા કરી હૈયેહૈયું દબાય એ રીતે એકબીજાને ભેટી પડયા.
પ્રભુ તે મહાન સાધુ છે. પેલે સામાન્ય તાપસ છે છતાં કે પ્રેમ ? સાધુનું દર્શન એ જ પુણ્ય છે, સાધુઓ તો હરતા ફરતા તીર્થ જેવા છે પણ તે કયા સાધુ? જે ત્યાગી હોય, બ્રહ્મચારી હોય, મૈત્રી ભાવથી ગ્લકાતા હોય, એવા સાધુના નમનથી આપણામાં જરૂર નમ્રતા ને સભ્યતા આવે.
આજના યુગમાં લેકે નમન ભૂલ્યા, દંડવત પ્રણામ ભૂલ્યા અને નમસ્કાર પણ ભૂલતા જાય છે, હવે તે દૂરથી સલામથી (salute) પતાવે. આ યુદ્ધના અનાજથી માણસનું માનસ બગડયું છે. માણસ માણસથી દૂર ભાગે છે. માણસ એક બીજાને મળે છે તે વચ્ચે અવિશ્વાસનો પડદો રાખીને જ મળે છે. માણસના માનસમાં પાપ આવ્યું છે એટલે માણસે માને છે કે દૂર રહેવામાં જ સાર છે. કેટલાક કહે છેઃ ભાઈ! ચેતીને ચાલવાનો આ જમાને છે. આહ! માનવતાની પ્રતિષ્ઠા ગઈ! હવે આપણી પાસે શું રહ્યું ? માણસમાં કેટલો અવિશ્વાસ જાગે છે તે તમને આ પ્રસંગ પરથી ખ્યાલ આવશે.
એક છોકરે દીવાલ પર બેઠો હતો. એને પિતા નીચે ઊભો
