________________
૧૦
ભવને વેશ ભજવે છે ને ? છપ્પન ઈંચના ડગલા પહેરવા માત્રથી કાંઈ મનુષ્ય ન થવાય. બહારના વેશમાં સૌ સારા દેખાય છે, સારા દેખાવાના પ્રયત્ન પણ કરે છે; પણ ખરેખર સારા થવાને પ્રયત્ન કેટલા કરે છે? ફોટા પડાવવા જાએ ત્યારે કેવા દેખાઓ છે ? બહાર સુંદર અને અંદર બગાડ, આ કત્યાં સુધી ચાલશે ? અંતે પ્રભુના દરબારમાં તા અંદરનુ બહાર આવ્યા વિના નહિ રહે ને ?
કુદરતે આપણી છાતીમાં વિચારી જોવાની ખારી નથી મૂકી. એવી ખારી હોય તે શું પરિણામ આવે? પેાલ બધી ઊડી જ જાય ને ! બધા દાવપેચ દેખાવા લાગે ને! તમારા દિલમાં કાણુ રમે છે! અને કેવા વિચારા આવે છે એ બધુ દેખાય તે પછી . તમારે કાઈ સંગ પણ ન કરે? પેટને છોકરા પણ કહે કે તમે દૂર રહેા, સ્ત્રી પણ સંભળાવી દે કે તમે કેવા છેt તે હવે જોઈ લીધા. પતિ પણ કહી દે કે તું કેવી સતી છે તે સમજાઈ ગયું. પણ સારું છે કે એવી મારી નથી. પણ દુનિયા ન જુએ તે કાંઈ નહીં. અનંત સિદ્દો તે જુએ છે ને? પ્રભુ આપણા કાર્યોનેા સાક્ષી છે. માટે મનુષ્યત્વની છીને ધર્મની ફ્રેમથી મઢો.
એક કવિ કહે છે :
આવે
નરભવ નગર સેહામણું પામીને કરજે વેપાર.' ચારાશી લાખના ફેરામાં આ નરભવ નગર અનુપમ છે. મનુષ્ય દેહરૂપી ઉત્તમ ખંદર મળ્યું છે. જીવન એવું બનાવા કે ગમે તે પળે મૃત્યુ તા પણ મુખ ઉપર પ્રસન્નતા હૈાય. આજે તેા અંત સમયે વાખાને લઈ જાય, ત્યાં અભક્ષ્ય અને અપેય વા પીને મૃત્યુ પામે ! દવા પીને કાઈ અમર થયું છે કે ?
અમરત્વને આરે
:
અમરત્વ કથાં છે? વા અને ડાકટરા અમર નહિ બનાવી
