________________
સુખની શોધમાં
૩૫ એ રીતે છોડવી કે આપણું મ પર સકર્તવ્યનું ને જિંદગી સફળ કર્યાનું મિત હય, આનન્દ હય, સંતોષની રેખા માં પર ઉપસતી હોય, સંતોષનો પ્રકાશ માં પર ચળકાટ મારતા હોય અને આપણાં સકર્તવ્ય ને સગુણોને યાદ કરી લોકે અથને પ્રવાહ વહાવતા હોય. આ રીતે મરણ થાય તે જાણવું કે જિંદગી મેળવી તે કેળવી ! આ પણ તે સમયે હાય, હાય! મારું શું થશે? મારી મિલકતનું શું થશે? મારા કુટુમ્બનું શું થશે? એવા જ દૈન્યતા ભર્યા શબ્દ ને ઉગારે નીકળ્યા તો સમજવું કે જિંદગી મેળવી પણ કેળવી નહિ. અને કેળવ્યા વિનાની જિંદગી તે દીર્ઘ હોય તે પણ વધ્ય જ છે. - તત્વચિન્તક કહે છે જેમ માણસ જૂનાં કપડાં છોડે ને નવાં કપડાં પહેરે છે, તેમ માનવ જીર્ણ શરીરને છેડીને નૂતન શરીર ધારણ કરે છે. જેમ જૂનાં વચ્ચે છોડીને નવાં કપડાં પહેરતાં માણસને આનંદ આવે છે, તેમ જ શરીર છોડતાં ને નવાં શરીરને ધારણ કરતાં પણ આનંદ થવે જોઈએ, સાચા સુખનું લક્ષણ આ જ છે. '
જૂ નું શરીર એટલે અનાદિને આ સંસાર અને નૂતન શરીર એટલે દિ અનંત મેક્ષ !
આ અપૂર્વ મેક્ષ મેળવતાં જીવનના સાચા પ્રવાસીને તો આનંદ જ થાય, કારણ કે એનું ભવભ્રમણ ટળે છે, પણ લેકે આજે મરણથી ગભરાય છે, એનું કારણ એ છે કે એ જાણે છે કે જીવનમાં કાંઈ સાચી વસ્તુ મેળવી નથી, કાંઈ સકર્તવ્ય કર્યું નથી, દાન દીધું નથી, શિયળ
