________________
૩૨
હવે તા જાગા !
ભડકા. પાપરૂપી આગ પણ મળ્યા વિના રહેતી નથી. એ વિદ્યાથી ગ્રંથ આપી આવ્યા પછી ત્રણ માસ પસાર થઈ ગયા.
એક દિવસ એને જાપાનીસ મિત્ર એને ત્યાં આવ્યે. પેલા કાંઈ કામે બહાર ગયા, અને આ મિત્ર પેાતાના મિત્રને ત્યાં શું સુંદર સાહિત્ય છે, તે ફેંદવા લાગ્યા. ફેદતાં ફૂંદતાં એણે પેલાં ચાર ચિત્રો તૈયાં. એણે વિચાર કર્યો કે આની પાસે આ ચિત્ર કથાંથી ? આ તે પેલા પ્રસિદ્ધ પુસ્તકનાં ચિત્રા છે, અને એ પુસ્તક તે આ પુસ્તકાલય સિવાય કચાંય ન મળે. એમ વિચારી ચિત્રા ત્યાં મૂકી, એણે પુસ્તકાલયમાં તપાસ કરી, તેા જણાયું કે ત્રણ માસ પહેલાં એને મિત્ર લઈ ગયેલે. અને એમાંથી ચિત્રા ફાડી લીધેલાં.
પુસ્તક
તે મિત્રે પુસ્તકાલયના અધિકારીને આ વાત જણાવી અને અધિકારીએ તપાસ કરી એ ચિત્રેશ પાછાં મેળવ્યાં. પણ તમે આ જાણીને ખુશી (?) થશે કે, એ પછી ત્યાં એવા એક ધારા થયા કે, ‘ હિંદુસ્તાનના કોઈ પણ વિદ્યાથી ને આ પુસ્તકાલયમાંથી પુસ્તક આપવુ નહિ.' કેવેશ નિયમ ! સંયમ વિના પ્રમાણિકતા આટલી હદે પલાયન થઈ છે. માટે કહેવું પડે છે કે, હવે તે ચેતેા.
વિશ્વના કચરાને ઘરમાં ઘાલવા છે ?
તમે જગતને સુધારવાની મેાટી મેટી વાતો કરીને સમયને અરબાદ ન કરે. હમણાં એક વ ને માટે, માત્ર એક જ વર્ષે ને માટે, તમે બીજાને સુધારવાનું માંડી વાળા અને માત્ર તમારી જાતને જ સુધારે! પછી જુએ કે પિરણામ કેવુ' આવે છે ! · All are good if we are good.'