________________
જીવનમાં ધર્મ
૧૫૩ શેઠ આ મીઠી સ્મૃતિ લઈ યાત્રા કરી પિતાને ગામ આવ્યા. એ જમાનામાં આવી યાત્રા કરી આવનારને કુટુંબીજન આખા ગામને જમણ આપતા. સૌ સ્નેહપૂર્વક સહભોજન કરતા અને યાત્રાની પવિત્ર હવા આખા ગામમાં છવાઈ જતી.
આ શેઠને એક ભત્રીજો હતો. એણે પિતાના કાકાની આ સફળ યાત્રા નિમિત્તે ગામને ભેજન આપવાને નિર્ણય કર્યો. પણ એણે જ્યારે કાકાના નિયમની વાત સાંભળી ત્યારે એને કુતૂહલ થયું. કાકા એક કલાક પણ ક્રોધ વિના રહી શકે? ક્રોધ છોડે તે પછી એ કાકા શેને ? આખું ગામ જાણે છે. કોધ એટલે કાકા, અને કાકા એટલે જ ક્રોધ. એણે મનમાં નક્કી કર્યું કે જોઉં તો ખરો કે કાકા કેવી રીતે નિયમ પાળે છે? સૌની વચ્ચે કાકાનું સ્વરૂપ પ્રગટ કરાવું તો જ હું ખરો ભત્રીજે.
- ભત્રીજાએ આખા ગામમાં જમવાનાં નેતરાં ફેરવ્યાં, પણ પિતાના કાકાના ઘરને ટાળે કરાવ્યું. કાકાને ત્યાં નેતરુ ન આપ્યું. સાંજે ગ્રામજને થાળીવાટકે લઈ જમવા જવા લાગ્યા, ત્યારે શેઠ પણ જવાની તૈયારી કરવા લાગ્યા. * શેઠાણી છંછેડાઈ ગયાં. “વગર નોતરે જમવા જતાં શરમ નથી? ભૂખડી બારસની જેમ આ ચાલ્યા. શેઠ તે પ્રેમની હવા લઈને આવ્યા હતા. એમણે હસીને કહ્યું: “તારી બુદ્ધિને પણ ધન્યવાદ છે. અરે ઘરમાં તે વળી નેતરાં શાં ને નિમંત્રણ શાં?આપણે ક્યાં પારકા છીએ? આપણી યાત્રા નિમિત્તે તે આ પ્રીતિભેજન છે! ચાલ, ચાલ હવે નિમંત્રણવાળી!”
'શેઠાણી બબડતી બબડતી પાછળ ચાલી. વાડીની ડેલીમાં એને ભત્રીજે સૌનું સ્વાગત કરી રહ્યો હતે. કાકાને જોતાં જ એ
