________________
માનવતાનાં સોપાન
૧૦૯
આખે ને આખે અસત્યમાં ખોવાઈ ગયું છે, એને જરાય વિચાર આવતું નથી. આ કેવું આશ્ચર્ય !
આજકાલ કેટલાક ભેળા માણસ આવે છે અને કહે છેઃ “કંઈક મંત્ર બતાવે, કંઈક સિદ્ધ થાય એ જાપ દેખાડે. આપને વચનસિદ્ધિ આવડે છે હું કહું છું કે ઃ અરે ભેળા જી ! આમ બ્રાતિમાં ખોટાં કાં ભમે છે? પ્રિય, પથ્ય અને સત્ય એ વચન-સિદ્ધિને મંત્ર છે! સત્યના પ્રકાશથી ઝળહળતું સુમધુર હિતવચન એ રામબાણ છે; એ અફર છે. જેને વાગે તે વિધાયા વિના ન રહે. એ વચન જેના દિલમાં પેસે ત્યાં પ્રકાશને દીવડા પ્રગટે !”
આજનું વ્યાખ્યાન સમાપ્ત કરતાં એટલું જ કહ્યું કે સત્યવાદી વેત વકતા સાચે વક્તા તે છે કે જેની વાણીમાંથી સત્યને પ્રકાશ ઝરે છે ! Not only with our lips but it from our lives-એકલા હેઠમાંથી નીકળતા શબ્દોથી નહિ પણ આપણું જીવનમાંથી પ્રગટતા સત્યના તેજથી આપણું વાણીને રંગી સાચા વક્તા બનીએ!
[૪]
દાતા માનવતાનાં પાન અંગે આપણે ત્રણ પાનનું વિવેચન કરી ગયા. આજે ચોથા સોપાનને વિચાર કરવાનું છે. ચિન્તકો. શબ્દના ઊંડાણમાં કેવું રહસ્ય મૂકે છે તે જુઓ. એ કહે છે કે નવા વર્યાનતઃ કેવળ ધન વાપરવા માત્રથી દાતા નથી બનાતું. અને માત્ર પૈસા ખર્ચવાથી દાતા થઈ શકાતું હોય
