________________
જ્ઞાનસાર
૧૫
અંદરની પૂર્ણતા એ પોતાની પૂર્ણતા છે, એ પોતાના હદયના પૂર્વ આકાશમાં જ ઉદય પામે છે. જ્યાં આ જ્ઞાનને ઉદય થયો ત્યાં વ્યકિતમાં ત્રુટીઓ, ભૂલો જોઈને પણ કરુણું આવશે.
અજ્ઞાન એ પડ છે. જ્ઞાન એ મુક્તિ છે. દુઃખ કયાં છે? પકડવામાં. છોડયું તે સુખી થયા.
પ્રભુ મહાવીરે શિષ્યોને આ જ વાત કહીઃ “જે પકડી રાખે છે એ દુઃખી થાય છે, છોડે છે એ સુખી થાય છે.”
શિષ્ય આ વાતને યાદ કરતે આહાર લેવા જાય છે.
એક વાત જ્યાં સુધી હૈયે જચે નહિ, ત્યાં સુધી બહુ વાતને ન પકડવી. એક વાતને ઘૂંટયા કરીએ તો એ વાત આપણી બની જાય છે.
એકનો કબજો કર્યા પછી બીજાની વાત.
શિષ્ય આ વાક્ય વિચારતે વિચારતે જાય છે. રસ્તામાં એક હાડકાને ટૂકડે પ હતો, એના ઉપર પંદર કૂતરાં તૂટી પડયાં. એક જબરજસ્ત કૂતરાએ હાંડકું મોઢામાં લીધું તે બાકીનાં ચૌદ એક થઈ એક પર તૂટી પડયાં. પેલો કતરો હેરાન હેરાન થઈ ગયા, થાકી ગયો. હાડકું મૂકીને ખૂણામાં ભાગ્યે. ત્યાં ચૌદમાંના જે એકે હાડકું પકડયું. એટલે તેર એના પર તૂટી પડયાં, એણે પણ થાકીને હાડકું મૂકયું. ખૂણામાં ભાગ્યે, હવે જે હાડકાનો કટકો પકડે એના ઉપર બાકીનાં તૂટી પડતાં. હાડકું પકડે એ ગ. બાકીનાં એક. લૂંટમાં જે મિત્ર એ જ વહેંચણીમાં વેરી. લેવાનું આવે તે એક, વહેંચવાનું આવે ત્યાં ઝઘડે.
