________________
૧૬
માનસાર
આધ્યાત્મિક પુરુષને જ્ઞાનની, ચારિત્ર્યની, સુવિચારાની, ભક્તિની, શુભકાર્યો કર્યાની પૂર્ણતાના સંતાષ છે. આ કાર્ય ની તા હરીફાઇમાં પણ મજા આવે.
દુનિયાની વસ્તુઓની હરીફાઈમાં ઝઘડા થાય પણ આત્માની વાતમાં તે આનંદ થાય. આરાધના સાથે કરતાં કેવા અપૂર્વ આહ્લાદ થાય છે! પણ તમારી જેમ બીજા કોઇને પૈસા મળી જાય તે! તમને કેવું થાય ? હુ થયેા એવા એ કેમ થઈ ગયા ? હવે એનામાં અને મારામાં ફેર શુ ભૌતિક વસ્તુઓ પ્રાપ્ત થતાં ઇર્ષા અને પરસ્પર સૂક્ષ્મ તિરસ્કાર જાગે જ.
પર્યુષણમાં પ્રતિક્રમણ કરેા, મિચ્છામિ દુક્કડં દે, પણુ મનમાંથી કાંઈ નીકળતું નથી, મેઢામાંથી ઘણું નીકળે છે. મનમાંથી વિષ, ધિક્કાર અને તિરસ્કાર દૂર કરવા તો પૂ`તા જ કામ લાગે.
અંદરની પૂર્ણતા આવે છે ત્યારે ખીજાએ શું કર્યું તે નથી જોવાતુ પણ મે' શું કર્યું' તે જોવાય છે.
થાડાં વર્ષો પહેલાં એ શકરાચાર્યાં મઠના અધિપતિ કાણુ ?-એ માટે કોર્ટે ગયા. ન્યાયાધીશે પૂછ્યું: “આવી નાની અને તુચ્છ વસ્તુ માટે શું કરવાં લડા છેા ?” કહે: “હક્કના પ્રશ્ન છે.” પેલાએ હસીને કહ્યું: “એ તે આત્માની વસ્તુથી પર છે. આત્મા માટે કંઇ કરવું નથી અને ગાદી માટે લડવુ છે?”
છાડે તે જ્યાં બેસે ત્યાં ગાદી ઊભી થાય. તમને તમારામાં વિશ્વાસ હેાય તે આવા સા મા ઊભા કરી શકો.. પણ માણસને માહ છે, કારણ કે માણસને પેાતાનામાં વિશ્વાસ નથી. તમે તમારી ભૂલ શેાધવાને બદલે વિચારા છેઃ “સામા
