________________
૧૪
જ્ઞાનસાર
બધી અંદરની વસ્તુઓ છે એમાં કાંઈ અણસમજ નહિ, ઉપદ્રવ નહિ. અંદરની પૂર્ણતા આવે છે સમજણથી. '
બે સમર્થ, જ્ઞાની પંડિત બંધુઓ રહેતા હતા. વૃદ્ધાવસ્થામાં એકે કહ્યું, “જમીન છે, પૈસો છે એ વહેચી છોકરાંએને આપી દઈએ, જેથી કરાંઓ શાંતિથી રહે.”મેટાભાઈને ત્રણ દીકરા અને નાનાભાઈને એક દીકરે, મેટાંભાઈએ વહેચણું કરી, બરાબર અડધા બે ભાગ પાડયા, કહ્યું : “અડધી લક્ષ્મી તારાને, અડધી મારાને. નાનાભાઈએ કહ્યું : “આજ સુધી તમારા ન્યાય પર મને વિશ્વાસ હતો, પણ આજ મને દુઃખ થયું છે.” મોટો ડઘાઈ ગયે, “મારી વહેંચણીમાં અન્યાય?” નાનાભાઈએ કહ્યું: “ભાઈ, આ વહેંચણી તમારા કે મારા માટે નથી. આ વહેચણી કોના માટે છે ? છોકરાઓના ભાગની વહેચણી છે. મિલ્કતના ચાર ભાગ થવા જોઈએ. તમે બે ભાગ કેવી રીતે કર્યા? જૂદા આપણે નહિ, દીકરાઓ પડે છે, એના ચાર ભાગ થાય તે જ ન્યાય થાય.”
જ્યાં આવી અંદરની સમજણ આવે છે ત્યાં મળેલી લક્ષ્મી છોડવામાં પણ આનંદ આવે છે. સમજુ માણસ વિચારે કે હું બહાર જઈને દાન કરું, તો ઘરમાં વહેંચણી વખતે શા માટે શ્રેષ કરવો ?
અંદરની સમજણ, અંદરનું જ્ઞાન રત્નની પ્રભા જેવું છે; આ જ્ઞાનપ્રકાશથી આ લોકમાંય અજવાળું થાય.
આ લેક બગડે છે. ઝઘડા થાય છે. અંદર અદંર લોકો બાઝે છે, એક ખેાળામાં ઊછરેલા ભાઈઓ સત્તા, ધન, પદવીઓ આવે ત્યારે જુદા પડી જાય છે કારણ કે અંદરની સમજ નથી, અંદર આવે કોઈ પ્રકાશ પ્રગટ નથી.
