________________
ગપ્રાપ્તિ માટે
[૭૩] કે, “કાં, શું સમાચાર? સાંભળ્યું, મગનભાઈએ દિવાળું કાઢયું.' કાં તે, “ફલાણાને નોકરીમાંથી રુખસદ મળી કે ફલાણે ચૂંટણીમાં ઊડી ગયો.” ત્યારે બીજે પણ એમ જ પૂછે: “કાં, છેલા સમાચાર ( latest news) શું છે?” આમ, જેની સાથે તેને અંગત સંબંધ નથી એવું કઈ ભાગી ગયું કે કેઈએ દિવાળું કાઢયું એ સાંભળીને ય તને શું ફાયદો!
પણ આ તે ટેવ પડી. આવું બધું સાંભળ્યા અને સંભળાવ્યા વગર ચેન જ ન પડે ને ! પારકી વાતમાં તે ઊંડા ઊતરી જાય. ઘણાને લપ કરવાની ટેવ હોય છે. “કાં, હાલ શું કામ કરે છે? શું પગાર મળે છે? સામાને ગમે કે ન ગમે તે ય પિતાની પીંજણ ચાલુ રાખે ને વ્યર્થ સમય ગુમાવે. આ પીંજણ કરતી વખતે સામાને મદદ કરવાની ભાવના ન હોય, શક્તિ પણ ન હોય અને છતાં જેને કહેવાય છે ને કે “ઝીણુ કાંતે” એમ નાની નાની બાબતમાં પણ રસ લીધા કરે. આખા ગામની ફિકર કર્યા કરે. “કાજી, કાં દુબેલે? તે કહે, કે સારે ગાંવ કી ફિકર ” એ કહેવત મુજબ પિતાનું ભલું કરવું બાજુ મૂકી, ગામની કૂથલી કર્યા કરે. મગજ આવી જ વાતથી અને ખોટી ચિંતાઓથી ભરેલું રાખે. પછી આ મગજમાં સારી વાત આવે ક્યાંથી? જગ્યામાં બધે કચરે ભરી રાખે, પછી સારી વસ્તુ રાખે ક્યાં! કબાટમાં રદ્દી કાગળ-પસ્તી ભરી મૂકે ને પછી કહે કે કપડાં માટે જગા નથી, જ્યાં મૂકું! જગા નથી. પણ ભલા માણસ, પહેલા પેલી પસ્તી કાઢી નાખ ને ! પસ્તી ગઈ કે સારી ચીજવસ્તુ મૂકવા સારુ આપમેળે જગા થશે. કપડાં સચવાશે ને તું સુખી થઈશ. એમ મગજમાંથી પણ ગામની ઉપાધિરૂપ પસ્તી કાઢી નાખ, ને
