________________
યોગપ્રાપ્તિ માટે
[૧] . ખાના, પીના, સેવના, મિલના, વચનવિલાસજે જે પાંચ ઘટાઈએ ધાનપ્રકાશ ઉપરની પાંચ ચીજો ઓછી કરવાની જરૂર છે.
પહેલું છે “ખાના.” ખાવાની લપ કેટલી બધી કરી મૂકી છે! આગલે દિવસે સાંજે મનભાવતાં ભોજન પેટ ભરીને–અરે, ભાવતાં ભેજન હોય તે ભૂખ કરતાં ય વધુ જમીને–કરેલાં હોય છે. તે પણ સવાર પડતાં જ પૂછેઃ
ચાની સાથે શું બનાવ્યું છે? ખાખરા છે? કંઈ ગરમ ગરમ ફરસાણ બનાવે ને ! ચટણી-અથાણ તે આપો ! બિસ્કીટ કે સેન્ડવીચ હશે તે ચાલશે !” આ છે સવારના પહેરમાં જ ખાવાની ધમાધમ. સવારની ખાવાની ધમાલ પૂરી થાય ને જ્યાં બાર વાગે ત્યાં ફરી ભેજનની ધમાલ. અનેક વાનગીઓ જોઈએ. એમાં કઈ વાનગી ન બની હોય તે મગજ ગુમાવી નાખે. કોધ કરે. દ્વેષ પણ કરે. કઈ મિત્રને ત્યાં જમવા ગયો હોય ને અનુકૂળ પદાર્થ ન મળે તો કહે : “ફલાણાને ઘેર જમવા ગયો હતો પણ જમવામાં કંઈ માલ જ મળે નહિ. મિષ્ટાન્ન હતું, પણ ફરસાણમાં કંઈ જ નહિ.' આમ પેટ ભરીને જમીને આવે, ભાવ્યું પણ હોય, છતાંય દેષ કાઢે. ભેજનમાંથી કેટલા રાગદ્વેષ જાગે?
- બારેક વાગે જમ્યા હોય, પછી આરામ કરે, ઊંધીને ઊઠે ત્યાં ચા દૂધ-કોફી-કેકે કે એવું જ કંઈક જોઈએ. એ પતી જાય ને પાંચેક વાગે ફરી નાસ્તા માટે કંઈક જોઈએ. અને સાંજે અગર રાત્રે ફરી અનેક વાનગીઓથી ભરપૂર Full dish જોઈએ. કેટલું ખાય! ભૂખ હેાય એટલું જ
