________________
અર્થ-કામ માટે શું કરવું? ધર્મ જ]
| [૪૭ વળી, તમે પૃ. ૮૪ પર લખ્યું છે કે આ પછી ભવના અંત સુધી ક્યાંય ઉલ્લેખ જોવામાં નથી આવતો કે સમુદ્રદત્ત ક્યારેય મનુષ્યપણાની કે દેવપણાની મેળવવા માટે ઘર્મ કર્યો હોય. xxx આ અંગે લખવાનું કે આ રીતે એમાં કયાંય એવો ઉલ્લેખ નથી આવતો કે “સમુદ્રદત્તે ઊભી થયેલી ભૌતિક આવશ્યક્તાઓની પૂર્તિ માટે ધર્મનો ક્યારેય આશ્રય ન લીધો હોય.”
આમ નક્કી થયું છે કે શ્રી પ્રિયંકરસૂરિ મહારાજે આ દેશના એકલા સમુદ્રદત્તને આપી નથી, પણ સભા સમક્ષ આપી છે અને તેથી જ નક્કી થાય છે કે “જો તમે ઘનત્રહિને ઈચ્છો છો તો તમે શ્રીજિનબિંબોની પૂજા કરો” ઈત્યાદિ ઉપદેશ સભા સમક્ષ પણ આપી શકાય, તેમ જ આ રીતે ભૌતિક ઈચ્છાથી પણ જીવો ધર્મમાં જોડાય તો એમાં સ્વ-પરનું કોઈ અહિત નથી. કાંઈ અનર્થ નથી... ઉપદેશક મહાત્માનું પણ તેવું અહિત એટલા માટે થતું નથી કે આ રીતે અર્થકામ માટે ધર્મ જ કરવાનો ઉપદેશ આપીને પણ છેવટે તો એને ધર્મમાં જ આગળ વધારવાનો તેઓનો આશય હોય છે. ધર્મથી અર્થકામને મેળવીને પછી એ અર્થકામમાં જ અટવાઈ જાય એટલેથી જ પરિપૂર્ણતા માની લે એવું કાંઈ સંવિન્ન ગીતાર્થ ઉપદેશક મહાત્માઓના દિલમાં હોતું નથી.
तात्त्विका वयमेवान्ये भ्रान्ताः सर्वेऽप्यतात्त्विकाः । इति मत्सरिणो दूरोत्सारितास्तत्त्वसारतः ।। योगसार २-१०॥
માત્ર અમે જતત્ત્વના સાચા જાણકાર=ગીતાર્થ છીએ.બીજા બધા તો તત્ત્વને સમજવામાં ભ્રાન્ત થયેલા છે અને તેથી તત્ત્વના અનભિજ્ઞ = અગીતાર્થ છે.” (આવી માન્યતા ધરાવનારા) મત્સરીઓ તત્ત્વના સારથી કયાંય દૂર ફેંકાઈ ગયા છે.
