________________
ઉપકાર કર્યો છે. જો હિંસાયુક્ત પ્રવૃત્તિ સદંતર ખોટી જ હોય તો પ્રભુએ પણ કશું જ કરવાનું નહીં અને મોક્ષે જતા રહેવાનું, તે જ રીતે બીજાને પણ એમ ને એમ આપમેળે શુભધ્યાનની ભૂમિકા આવે ત્યારે મોક્ષે જવાનું, નહીંતર ૮૪ લાખ જીવાયોનિમાં ફર્યા કરવાનું. આવો જ અર્થ થાય.
તેથી જગતમાં ધર્મનો માર્ગ ચલાવવા અમુક હિંસામય ધર્મ પણ અનિવાર્ય છે. આત્મકલ્યાણનો સ્રોત ચાલુ રાખવો હોય તો આરાધનામાં થતી હિંસાને અહિંસાના સાધન તરીકે સ્વીકારવી પડશે, નહીં તો જગતમાંથી અહિંસા ધર્મનો મૂળમાંથી લોપ થઈ જશે. આ વાત ન સમજવાથી જ સ્થાનકવાસી-તેરાપંથી ફાંટા બન્યા છે, દેરાવાસીમાં પણ ઘણાની આવી અણસમજની માન્યતા છે.
સદ્દગુરુ ડગલે ને પગલે ઉન્માર્ગનું ઉન્મૂલન અને સન્માર્ગની સ્થાપના કરનારા
હોય :
અમે ઉપદેશક તરીકે પાટ પર બેઠા છીએ તો ભગવાનની આજ્ઞા તરીકે જે ખોટું લાગે તે અમારે ખોટું કહેવું જ પડે. અંગત વ્યક્તિગત રાગદ્વેષના કારણે કોઈને ઉતારી પાડવા ટીકાટિપ્પણ કરતા હોઈએ તો અવશ્ય પાપ લાગે, પણ સાચો ઉપદેશ આપવા માટે જેટલી ખોટી માન્યતાઓ હોય તેનું ખંડન કરવું પડે. અમારી ધર્મગુરુ તરીકે ફરજ છે કે સત્ય કહેવું. તીર્થંકરોએ પણ પ્રસંગે અસત્યનું ખંડન કર્યું છે. સુગુરુનું લક્ષણ જ એ છે કે તમારી ખામી હોય ત્યાં ટકોર કરે, પ્રસંગે ન કરે તે સુગુરુ નથી. બાપ પણ દીકરાને પ્રસંગે જ્યાં ટકોર કરવાની હોય ત્યાં જીવનમાં ટકોર ન કરે તો સાચો બાપ નહીં કહેવાય.
ભગવાનની આજ્ઞાવિરુદ્ધ વિચારધારા ફેલાયેલી હોય તો અમારે ખંડન કરવું જ પડે. સદ્ગુરુ ડગલે ને પગલે ઉન્માર્ગનું ઉન્મૂલન કરીને સન્માર્ગની સ્થાપના કરે, નહીંતર સત્યને છુપાવનારા કહેવાશે. ધર્માચાર્યે ઉપદેશ આપતી વખતે અન્ય ધર્મોની પણ સમીક્ષા કરતાં હોય છે. અન્ય ધર્મની સમીક્ષા તીર્થંકરોએ પણ દેશનામાં કરી
છે. સાચાને સાચા તરીકે સ્થાપિત કરવું હોય તો ખોટાની ક્ષતિઓ બતાવવી જ પડશે. બાકી અમારી ભૂલ હોય તો મિચ્છામિ દુક્કડં પણ આપીએ. અમને વ્યક્તિગત રીતે રાગદ્વેષ નથી.
ધારો કે રસ્તામાં એક ખાડો છે ને સામેથી એક માણસ આવી રહ્યો છે ને તેને
લોકોત્તર દાનધર્મ “અનુકંપા”
~~~
૯