________________
ભક્તિપાત્રમાં અનુકંપાને હેય ગણી છે. તેથી દરેક જગ્યાએ ભાવ કેવો જોઈએ તે શાસ્ત્રાનુસારે સમજવું પડે.
અત્યારે સંઘજમણ, સાધર્મિક ભક્તિ પહેલાં જેવી ઉદારતાથી થતી નથી અને છતાં ભક્તિવિરોધી માનસવાળો વર્ગ કહે છે કે આમાં પૈસાનો બગાડ થાય છે. આ કરવાની શી જરૂર છે? જમાડવા હોય તો ગરીબ-દુઃખિયાને જમાડો. આવી મનોવૃત્તિ ડગલે ને પગલે વધતી જાય છે. આટલું જ નહીં પણ આ દેરાસરમાં જે વપરાય છે તે સમાજમાં દુર્ભય છે, મંદિરો-દેરાસરોમાં લાખો મણ દૂધ વપરાય છે, ચોખ્ખા ઘીના દીવા બળે છે, જ્યારે ગરીબોના દિલ જલે છે, આવું રોજ છાપાઓમાં ચર્ચાતું જ હોય છે. પાછા બોલનારા બોલે, લાખો રૂપિયાનાં કેસર અંતે પાણીમાં જ જવાનાં ને? તેમને આ બધો જ ખર્ચે બોજારૂપ લાગે છે. "
પરંતુ વર્તમાન સમાજમાં છાપાં-મેગેઝિનોમાંadvertisementમાં જાહેરાતોમાં અબજો રૂપિયા ખર્ચાય છે, જે અંતે પસ્તીમાં નાંખવાના. દેશમાં એક દિવસનો પેટ્રોલનો ખર્ચ અબજો રૂપિયાનો છે, જેનો ધુમાડો અંતે પ્રજાના આરોગ્યને પણ લૂટે છે. ભારત દર વર્ષે હજારો કરોડ રૂપિયા આ રીતે ગટરમાં નાંખે છે. છતાં સંઘજમણ . કે ઓચ્છવ-મહોત્સવની ટીકા કરનારને આ બધા ખોટા ખર્ચા દેખાતા નથી.
ધર્મને સમજનારા તમે વિચારજો કે સુપાત્રની કક્ષામાં અનુકંપા કદી ન આવે. પરમાત્માની એક વખતની કરેલી સાચી ભક્તિથી પણ ચોક્કસ સંસાર કપાવાનું શરૂ થાય છે. વળી તમે ભક્તિ પણ કરી કરીને કેટલી કરશો ? તમારા મનમાં સુપાત્રનો મહિમા ક્યાંય પણ ઘટવો જોઈએ નહીં. સુપાત્રમાં તેની જરૂરિયાત કે આવશ્યકતાનો વિચાર કરાય નહીં. ભગવાનને જરૂર છે કે સાધુ કે સાધર્મિકને જરૂર છે માટે જ ભક્તિ કરવાની, એવો જો ભાવ આવે તો પણ આશાતનાના પરિણામમાં જાય. મારે લાભ લેવો છે માટે ભક્તિ કરવી છે તેવો ભાવ જોઈએ.
Betweeneeeeeee૪ઈ
લોકોત્તર દાનધર્મ “અનુકંપા”
su