________________
તા. ૨૨-૭-૯૪, શુક્રવાર.
અનંત ઉપકારી, અનંત જ્ઞાની શ્રી તીર્થંકર પરમાત્મા જગતના જીવમાત્રને, અજ્ઞાનરૂપ અંધકારમાંથી બહાર કાઢી, જ્ઞાન પ્રદાન કરવા આ ધર્મતીર્થની સ્થાપના કરે છે.
આ જગતમાં મોટામાં મોટો જો કોઈ ઉપકાર હોય તો એ જીવને સાચી આત્મકલ્યાણની દૃષ્ટિ આપવી તે છે. આત્મા માટે હિતકારી શું? અને અહિતકારી શું? તેની દષ્ટિ પ્રભુ જગતને આપે છે અને જૈનશાસનના ધર્મગુરુને પણ ફરજરૂપે આવે છે કે, તીર્થકરની આજ્ઞા મુજબ જે હિતકારી ને સત્ય હોય તે જગતને જણાવવું.
તમે ખોટાને ખોટા તરીકે છોડી ન શકો, સાચાને સાચા તરીકે જીવનમાં આચરી ન શકો તો તે શક્ય છે, પણ સમજણરૂપે ધર્મને ધર્મ તરીકે અને અધર્મને અધર્મ તરીકે તમારે સ્વીકારવા જ જોઈએ; સાચો ધર્મ પામવા ઓછામાં ઓછી આટલી લાયકાત તો અવશ્ય જોઈએ. વળી અમારે ઉપદેશ દ્વારા હિતકારી ને અહિતકારી બંને તમને જણાવવું જ જોઈએ. આ બધું પણ અમારે સ્વતંત્ર બુદ્ધિથી કહેવાનું નથી, પરંતુ પૂર્ણ જ્ઞાનીઓના વચનના આધારે યોગ્યને યોગ્ય અને અયોગ્યને અયોગ્ય જણાવવાનું છે. અત્યારે તમે કાંઈ પ્રથમ કક્ષાના સાધક નથી. તમારા જીવનમાં અત્યારે ઘણી અધર્મની ક્રિયાઓ ચાલે છે, પૈસા કમાઓ છો, તેને સાચવો છો, ને તેનાથી મોજમજા પણ કરો છો. છતાં તમે પ્રતિક્રમણ આદિમાં ‘પાંચમે પરિગ્રહ પાપ તરીકે બોલો છો, તો તેને પાપ માનો છો. અમે ઉપદેશમાં કોઈ વાતimpractical-અવ્યવહારિક બોલતા હોઈએ તો વિચારવાનું રહે. પરંતુ શાસ્ત્રમાં અઢારે અઢાર પાપસ્થાનકો બતાવ્યાં છે, તેમાં આ પાપસ્થાનક કઈ રીતે કહેવાય તેની સમજઓળખાણ તથા કારણો પણ બતાવ્યાં છે. છતાં કોઈને ધન એ પાપ છે એવી સાધુની વાત impractical-અવ્યવહારિક લાગે તો તે તેનો દોષ છે. તેની જેમ આગળ ઉપર જે અનુકંપાદાન વિષયની ચર્ચા થઈ તે તમને impractical-અવ્યવહારિક
લોકોત્તર દાનધર્મ “અનુકંપા”
૨૯
