________________
જેની પાસે હજારો ઉપદેશ સાંભળીને પામતા હોય, તેવા શક્તિસંપન્ન સાધુ માઈક વાપરે તો ઘણા શ્રોતાને લાભ થાય, તે અમે પણ સમજીએ છીએ, પરંતુ આ રીતે માઇક કે પ્લેન વાપરીને હજારો શ્રાવક તૈયાર કરનાર સાધુ આચારથી ભ્રષ્ટ થઈને પોતાની સાધુતા ગુમાવે તો, એક સાધના ભોગે હજારો પણ શ્રાવક પકવવા તે લાભાલાભની દષ્ટિએ શાસનને ચોક્કસ મહાન ગેરલાભ છે. વળી અત્યારે આવા પ્રચંડ શક્તિવાળા કેટલા સાધુ અને શ્રોતા મળશે, જે ભગવાનની આજ્ઞા મુજબ ઉપદેશ આપે અને હજારો-લાખો શ્રોતાઓને ભેગા કરે અને ધર્મ પમાડે? નહિવતુ. કારણ કે આ યુગના શ્રોતાઓને જિનાજ્ઞા મુજબના પ્રવચનમાં રસ ઓછો જ પડશે. ચિત્રભાનુના વ્યાખ્યાનમાં માણસ ઘણું આવતું, કારણ તેઓ માર્ગ બહાર બોલતા માટે. તેઓ લોકોને જમાનાને અનુરૂપ ગમતું બોલતા હતા. અત્યારે તમે સાધુ પાસે એ જ અપેક્ષા રાખો છો કે “વક્તા અમારા કાનને ગમે તેવું અને મનને મનોરંજન મળે તેવું બોલે.' આમાં સમાજ પણ કેટલું ભૂલ્યો છે ! પ્રભુ મહાવીરનો સાચો સંદેશો જાણવાની તમારી અપેક્ષા નથી. નહીંતર ભલે કોઈ ભલા સાધુ ગામઠી ભાષામાં પણ ભગવાનની આજ્ઞા મુજબ ઉપૃદેશ આપતા હોય તો તમે રસથી સાંભળો. તમને કેવો ઉપદેશ આપે તે ગમે?
સભા:- બસ, પેકિંગ સારું જોઈએ.
સાહેબજી :- એટલે ચોખ્ખો માલ જોઈએ એવું નથી. ગમે તે માલ પધરાવો પણ પેકિંગ સારું જોઈએ તેવા ઘરાક છો
સ્પષ્ટ ભગવાનની આજ્ઞા મુજબ બોલતો હોય તો આ જમાનામાં પ્રખર વક્તાની પણ ઓછી સભા થાય, છતાં કોઈના પ્રચંડ પુણ્યના કારણે વિશાળ સભા થાય અને ઘણા ધર્મ પામે તેમ હોય, ત્યારે પણ સાધુને માઇક વાપરવાથી જે લાભ થાય, તેના કરતાં તે તેના આચાર મૂકશે ને મહાવ્રતથી ભ્રષ્ટ થશે, તેના દ્વારા જે શાસનને નુકસાન થશે, તે કંઈ ગણું વધારે હશે. વિચારો, લાભાલાભ શેમાં છે? સરવૈયું ચોક્કસ માંડવું પડે.
ઘણા સાધુઓ બચાવમાં દલીલ કરે છે કે અમે તો માઈકને હાથ પણ નથી લગાડતા, લોકો મૂકે છે ને અમારાથી બોલાય છે. પણ વાસ્તવમાં અગ્નિકાયની સીધી હિંસા છે. સાધુઓ આમ, જાહેરમાં સાક્ષાત્ આરંભ-સમારંભની પ્રવૃત્તિ કરતા થયા. કરાવણ અને અનુમોદન કરતાં કરણમાં મોટો તફાવત છે. કરણમાં વ્રતંભંગ
૧૪૮
લોકોત્તર દાનધર્મ “અનુકંપા