________________
सेवन्ते कृपणं पतिं गजघटासङ्घट्टदुःसञ्चरं; सर्पन्ति प्रधनं धनान्धितधियस्तल्लोभविस्फूर्जितम् ।।५।। લક્ષ્મીની લાલચમાં લપટાઇને જેઓ ભયંકર અટવીમાં ભટકે છે, વિકટ દેશાંતરમાં ભ્રમણ કરે છે, સમુદ્રમંથનના ગહન ક્લેશને સહન કરે છે, ખેતીવાડી કરે છે, કૃપણ સ્વામી(શેઠ)ની સેવા કરે છે, તથા હાથીઓની ઘટાથી જ્યાં બહુ જ મુશ્કેલીથી સંચાર થઇ શકે તેવી રણભૂમિમાં જેઓ પ્રવેશ કરે છે - આ બધો લોભનો પ્રતાપ સમજવો. ll૭પો. याचितो यः प्रहृष्येत दत्त्वा च प्रीतिमान् भवेत् । तं दृष्ट्याप्पथवा श्रुत्वा नरः स्वर्गमवाप्नुयात् ।।७६।। જેની પાસે યાચના કરતાં હર્ષ પામે છે અને આપીને જે અતિ પ્રેમાળ બને છે તેવા પુરુષને જોઇને અગર સાંભળીને ભવ્ય જીવો સ્વર્ગને પ્રાપ્ત કરી શકે છે. Iકો -
युध्यन्ते पक्षिपशवः पठन्ति शुकसारिकाः । - दातुं शक्नोति यो वित्तं स शूरः स च पण्डितः ।।७।।
યુદ્ધ તો પક્ષી અને પશુઓ પણ કરે છે તથા શુક અને સારિકા(એના) ભણે છે, પરંતુ જે દાન આપવાને શક્તિમાનું છે તે જ શૂરવીર અને પંડિત છે. I૭૭ll . याचना हि पुरुषस्य महत्त्वं नाशयत्यखिलमेव तथा हि । सद्य एव भगवानपि विष्णुमिनो भवति याचितुमिच्छन्
II૭૮ - કોઇની પાસે યાચના કરવી-તે પુરુષના સમસ્ત મહત્ત્વનો તરતમાં નાશ જ કરે છે, જુઓ, યાચના કરવા જતાં વિષ્ણુ ભગવાનને પણ તરત વામનનું રૂપ કરવું પડ્યું છે. ૭૮ यथा टेकेन चक्रेण न रथस्य गतिर्भवेत् । एवं पुरुषकोरण विना दैवं न सिध्यति ॥७९।।
– ૨૨૧ :