________________
किं तु स्पृशति हस्तेन नपुंसक इव स्त्रियम् ॥३७॥
કૃપણ પોતાની લક્ષ્મી ભોગવી શકતો નથી, તેમ તે દાન પણ કરી શકતો નથી, પરંતુ તે નપુંસક જેમ સ્ત્રીને હાથથી સ્પર્શ કરે છે તેમ માત્ર તેનો હસ્તથી સ્પર્શ કર્યા કરે છે.(ગણ્યા કરે છે.) ૩૭
नवगुप्तिसनाथेन ब्रह्मचर्येण भूषिताः । . दन्तशोधनमात्रेऽपि परस्वे विगतस्पृहाः ॥३८॥ જેઓ નવ ગુપ્તિયુક્ત બ્રહ્મચર્યથી વિભૂષિત હોય છે, જેઓ દંતશોધન નિમિત્તે નજીવી જેવી પરવસ્તુમાં પણ સ્પૃહા રાખતા નથી; તેઓ જ મુનિરાજ છે. ll૩૮.
नैव स्त्रीणां प्रियः कोऽपि न चाढ्यो न च रूपवान् । गावस्तृणमिवारण्ये आकाङ्क्षन्ते नवं नवम् ॥३९॥
સ્ત્રીઓને ધનવાનું કે રૂપવાનું કોઇ પણ પ્રિય ન હોય, તેઓ નવા નવા પુરુષને ઇચ્છતી જાય છે, જેમ જંગલમાં ચરતી ગાય નવા નવા ઘાસને ઈચ્છે છે. Iકલા. न काष्ठे विद्यते देवो न शिलायां न कर्दमे । भावेषु विद्यते देव-स्तस्माद् भावो हि कारणम् ।।४।। કાષ્ઠ, પાષાણ કે કાદવમાં કંઇ દેવ નથી, પણ દેવ તો ભાવમાં જ છે, માટે સદ્ગતિ મેળવવાનું ભાવ એ જ મુખ્ય કારણ છે. કoll न सदधाः कशाघातं न सिंहो घनगर्जितम् । परैरङ्गुलिनिर्देशं न सहन्ते मनस्विनः ॥४१॥ નામીચો અશ્વ ચાબુકના પ્રહાર તથા સિંહ મેઘના ગર્જારવને સહન કરતો નથી, તેમ સુજ્ઞજનો અન્યના અંગુલિનિર્દેશને સહન કરતા નથી. Il૪૧
नदीतटेषु ये वृक्षा या च नारी निराश्रया । मन्त्रिहीनाश्च राजानो न भवन्ति चिरायुषः ॥४२॥
– ૧૪૩ હ+
