________________
ग
गर्वं नोद्वहते न निन्दति परं नो भाषते निष्ठुरं, प्रोक्तः केनचिदप्रियाणि सहते क्रोधं न चालम्बते । श्रुत्वा काव्यमलक्षणं परकृतं सन्तिष्ठते मूकवद्दोषाञ्छादयते स्वयं न कुरुते ह्येतत्सतां चेष्टितम् ।।१।। ગર્વ ન કરે, પરની નિંદા ન બોલે, નિષ્ઠુર બોલ ન કહે, કોઇ અપ્રિય વચન બોલે તો સહન કરી લે, ક્રોધ ન લાવે, પરનું બનાવેલ લક્ષણરહિત કાવ્ય સાંભળતાં મોન રહે, દોષને આચ્છાદિત કરી મૂકે અને પોતે દોષ नरे, से संत नोनुं सक्षए। छे. ॥१॥
એ
गुणिनः समीपवर्ती पूज्यो लोकस्य गुणविहीनोऽपि । विमलेक्षणप्रसङ्गा - दञ्जनं प्राप्नोति काणाक्षि ॥ २ ॥ ગુણીજનની પાસે રહેતાં ગુણહીન પણ લોકને પૂજ્ય થાય છે. નિર્મલ નેત્રના પ્રસંગથી કાણી ચક્ષુ પણ અંજનને પામી શકે છે. ।।૨।।
गुणा यत्र न पूज्यन्ते का तत्र गुणिनां गतिः । नग्नक्षपनकग्रामे रजकः किं करिष्यति । ३॥ જ્યાં ગુણોનો અનાદર થાય છે, ત્યાં ગુણિજનો કેમ માન પામી શકે ?
७८
