________________
૨૭૮
इत्थिपसुसंकिलिटुं, वसहि इत्थीकहं च वजंतो । . ત્યિના ત્રિસિ, નિવાં અંગુવંગાળ રૂરૂજા पुव्वरयाणुस्सरणं, इत्थीजणविरहरूवविलवं च । अइबहुअं अइबहुसो, विवजंतो अ आहारं ॥३३५॥ वजंतो अ विभूसं, जइज इह बंभचेरगुत्तीसु ।
साहू तिगुत्तिगुत्तो, निहुओ दंतो पसंतो अ॥३३६॥ અર્થ–“ત્રણ (મન, વચન, કાયાની) ગુણિએ કરીને ગુપ્ત એટલે મન, વચન, અને કાયાના યોગનો નિરોઘ કરનાર, નિબૃત (શાંતતાથી વ્યાપારરહિત), દાંત (ઇંદ્રિયોનું દમન કરવામાં તત્પર) તથા પ્રશાંત (કષાયના બળને જીતનાર) એવા સાઘુએ (૧) સ્ત્રી માનુષી અથવા દેવી) અને પશુ (તિર્યંચો) વાળી વસતિ (ઉપાશ્રય) ને વર્જવી, (૨) સ્ત્રીઓના વેષ અને રૂપ વગેરેની કથા વર્જવી, (૩) સ્ત્રીઓનું આસન (જે સ્થાને તે બેઠી હોય તે સ્થાન) વર્જવું, (સ્ત્રીના ઊડ્યા પછી પણ અમુક વખત સુધી તે સ્થાને બેસવું નહીં), (૪) સ્ત્રીઓના અંગનું નિરૂપણ (નિરીક્ષણ) ન કરવું (સ્ત્રીઓનાં ચક્ષુ, મુખ, હૃદયાદિક અંગોપાંગને રાગબુદ્ધિથી" જોવા નહીં), (૫) પૂર્વરતાનુસ્મરણ એટલે ચારિત્ર ગ્રહણ કર્યા પહેલાં ગૃહસ્થાશ્રમમાં કરેલી કામક્રીડાનું સ્મરણ તેને વર્જવું, (૬) સ્ત્રીઓના વિરહરૂપ વિલાપના વચનનું શ્રવણ રાગનો હેતુ હોવાથી વર્જવું, (૭) અતિ બહુ (કંઠ સુધી ભરીને) આહાર વર્જવો, (૮) અતિ બહુ પ્રકારનો (સ્નિગ્ધ, મઘુર વગેરે) આહાર વર્જવો, તથા (૯) વિભૂષા (અંગની શોભા) વર્જવી–બ્રહ્મચર્યની આ નવ ગતિને વિષે બ્રહ્મચર્યના રક્ષણ માટે યત્ન કરવો.”
गुल्झोरुवयणकक्खो-रुअंतरे तह थणंतरे दटुं ।
साहरइ तओ दिहिँ, न यं बंधइ दिट्ठिए दिहि ॥३३७॥ અર્થ–“સાધુ પુરુષ, સ્ત્રીનું ગુહ્યસ્થાન (સ્ત્રીચિહ્ન), ઊરુ (બે જંઘા), વદન (મુખ), કક્ષા (કાન) તથા ઉરસ (છાતી) ના અંતર (મધ્યભાગ)ને તથા સ્તનના | અંતરને જોઈને તે સ્થાનો થકી દ્રષ્ટિને સંહરે છે–વૃષ્ટિને ખેંચી લે છે, તેમજ સ્ત્રીની
દ્રષ્ટિ સાથે પોતાની દ્રષ્ટિને બાંઘતા નથી, મેળવતા નથી; અર્થાત્ કાર્યપ્રસંગે પણ નીચું મુખ રાખીને જ સ્ત્રીની સાથે વાત કરે છે. હવે સાતમું સ્વાધ્યાય દ્વાર કહે છે
सज्झाएण पसत्थं, झाणं जाणइ य सव्वपरमत्थं ।
सज्झाए वर्सेतो, खणे खणे जाइ वेरग्गं ॥३३८॥ અર્થ–“વાચનાદિક પાંચ પ્રકારનાં સ્વાધ્યાય વડે પ્રશસ્ત (ભવ્ય) ધ્યાન