________________
अणाहारो तुयट्टिजा, पुट्ठो तत्थऽहियासए । नाइवेलं उवचरे, माणुस्सेहि विपुट्ठवं ॥ ८ ॥ संसप्पगा य जे पाणा, जे य उड्डमहाचरा । भुंजन्ति मंससोणियं, न छणे न पमञ्जए ॥ ९ ॥ पाणा देहं विहिंसन्ति, ठाणाओ नवि उन्भमे । आसवेहिं विवित्तेहिं, तिप्पमाणोऽहियासए ॥ १०॥
मध्यस्थो निर्जराऽपेक्षी, समाधिमनुपालयेत् । अन्तः कषायान् बहिः शरीरोपकरणादिकम् व्युत्सृज्य शुद्धम् अध्यात्मम् अन्तःकरणम् अन्वेषयेत् प्रार्थयेत् ॥ ५ ॥ किंच आयुः क्षेमस्याऽऽत्मनः - जीवितस्य आयुः यं कश्चनमुपक्रमम् उपायम् एषणीयविधिनाऽभ्यङ्गादिकं यदिवा यत्किमपि आयुः पुद्गलानां संवर्तनं समुपस्थितम् तज्जानीयात् तस्यैव अन्तरद्वायां संलेखनाकालस्यमध्ये क्षिप्रं शिक्षेत-समाधिमरणमभिकासन् तदुपशमोपायमेषणीयविधिनाऽभ्यङ्गादिकं विदध्यात्, पुनरपि संलिखत् यदिवा भक्तपरिज्ञादिकमासेवेत पण्डितः । एतदुक्तं भवति समाधेरुपायं जानीत व्यापारयेचेति ॥६॥ तमुपक्रमं ज्ञात्वा किं कुर्यादित्याह गामे वा अथवाऽरण्ये, स्थण्डिलं प्रत्युपेक्ष्य अल्पप्राणं प्राणिरहितं स्थण्डिलं तु विज्ञाय तृणानि संस्तरेन्मुनि ॥ ७ ॥ संस्तीर्य तृणानि यत्कुर्यात्तदाह - अनाहारस्त्वग्वर्तेत त्वग्वर्तनं कुर्यात् । स्पृष्टस्तत्र अध्यासयेत् । नाऽतिवेलें - मर्यादाम् उपचरेत् नोल्लंघेत मानुष्यैः परीषहोपसगैर्विस्पृष्टवान् ॥ ८॥ . ____ एतदेव दर्शयितुमाह
संसर्पकाश्चः संसर्पन्तीति संसर्पकाः पिपीलीकाक्रोष्ट्रादयो ये प्राणिनः, ये च ऊर्ध्वमधश्चराः । भुञ्जते मांसशोणितं तान् न क्षणुयान च रजोहरणादिना प्रमार्जयेत् ॥ ९ ॥ प्राणिनो देहं विहिंसन्ति न तु ज्ञानादि, तस्मात् स्थानानापि उदभ्रमेत् नान्यत्र यायात् । आश्रवैर्विविक्तैः - पृथग्भूतैरविद्यमानैः शुभाध्यवसायी तैर्भक्ष्यमाणोऽपि अमृतादिना तृप्यमाण इव वेदनां तैस्तप्यमानो वाऽध्यासयेत् - अधिसहेत ॥ १०॥
अन्वयार्थ :- मज्झत्थो - मध्यस्थ मे20. 3 वन भने भ२९॥नी 2usialथी. रहित णिज्जरापेही - नि!नी अपेक्षा २५तो भेवो साधु समाहिं - समापन अणुपालए - पालन रे मने अंतो - HidlRs 5षायोने तथा बहिं - १९२ना भेटले शरीना 3५४२५ोने विउस्सिज्ज - त्यागी ने अज्झत्थं - अंत:४२९॥ नी. सुद्धं - शुद्धिनी. एसए - आमन। ३. ॥ ५॥
पंडिए - सुद्धिमान साधु अप्पाणो - स्वयंनी आउखेमस्स - मायुष्यना पासपा
२९४ JOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO|श्री आचारांग सूत्र