Page Text
________________
૧૮૦
સૂત્રસંવેદના-૫
હતા, પણ શેઠાણીને તેમની ઇર્ષ્યા થતી હતી. તેમને ડર હતો કે શેઠ ભવિષ્યમાં આને પરણશે. તેથી એક દિવસ જ્યારે શેઠ બહારગામ ગયેલા ત્યારે તેણીએ ચંદનબાળાનું મસ્તક મુંડાવી, તેના પગમાં લોખંડની બેડી નાંખી, તેને એક અંધારી ઓરડીમાં પૂરી દીધી. ત્રણ દિવસ પછી શેઠને આ વાતની ખબર પડી. તેમણે તેને બહાર કાઢી, ઘરના ઉંબરા ઉપર બેસાડી, એક સૂપડામાં અડદના બાકુળા આપ્યા અને તેઓ તેની બેડી તોડાવવા લુહારને બોલાવવા ગયાં. ત્યારે ચંદનબાળાજીને ત્રણ ઉપવાસ થયેલા હતાં. વિચાર્યું કોઈ અતિથિને આપી પછી વાપરું. ત્યાં જ ઘોર અભિગ્રહને ધારણ કરેલા વીરપ્રભુ પધાર્યા. અભિગ્રહ પૂરો થાય તેવું હતું પણ આંખમાં આંસુ નહોતાં. પ્રભુએ ચંદનબાળા સામે જોયું, ચંદનબાળાએ પ્રભુને બાકુળા વહોરવા વિનંતી કરી... પણ પ્રભુ આગળ વધ્યા..., કેવું દુર્ભાગ્ય ! વિચારતાં જ ચંદનબાળાની આંખમાંથી શ્રાવણ ભાદરવો વહેવા લાગ્યો. જ્યારે પગમાં બેડીઓ હતી અને ત્રણ દિવસની ભૂખ હતી ત્યારે પણ ચંદનબાળાની આંખમાં આંસુ નહોતાં; પણ પ્રભુ મને લાભ આપ્યા વિના ચાલી ગયા એવી ખબર પડતાં જ તેઓની આંખમાંથી અશ્રુની ધારાઓ વહેવા માંડી. પ્રભુએ પાછા વળીને જોયું. અભિગ્રહની બધી શરતો પૂરી થતી હતી. તેથી પ્રભુએ ચંદનબાળાના હાથે છ માસી તપનું પારણું કર્યુ - કેવું સૌભાગ્ય !
અનુક્રમે જ્યારે પ્રભુવીરને કેવળજ્ઞાન થયું ત્યારે તેઓ તેમના પ્રથમ સાધ્વી બન્યાં અને પોતાની શિષ્યા મૃગાવતીજીને ખમાવતાં કેવળી બની મોક્ષે ગયાં.
“હે ચંદનબાળાજી ! આપ જેવી અદીનવૃત્તિ, ભક્તિ, સત્ત્વ અને સરળતા અમને પા પ્રાપ્ત થાઓ એવી પ્રાર્થના પૂર્વક આપને પ્રણામ કરીએ છીએ.”
રૂ. (૧૬) મોરમા - શ્રીમતી મનોરમા
મહાસતી મનોરમા સુદર્શનશેઠનાં પત્ની હતાં. તેમના પતિ ઉપર જ્યારે આળ મુકાયું અને તેમને શૂળીની સજા થઈ ત્યારે તેઓ કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાનમાં લીન બન્યા. તેનાથી શાસનદેવો આકર્ષાયા તેમની આરાધનાના પ્રભાવે શૂળીનું સિંહાસન થઈ ગયું. અને પતિ ઉપરની આપત્તિ ટળી ગઈ.
“ધર્મ ઉપર અડગ શ્રદ્ધા ધરાવનાર આ મહાસંતીને ધન્ય છે !.તેમના ચરણે શીશ ઝૂકાવી આપો પણ આવી શ્રદ્ધાની પ્રાર્થના કરીએ.”
| SR No. | 005839 |
| Book Title | Sutra Samvedana Part 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Prashamitashreeji |
| Publisher | Sanmarg Prakashan |
| Publication Year | 2010 |
| Total Pages | 274 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |