________________
સૂત્રસંવેદના-૫ .
નાગદત્તના સત્યના પ્રભાવે શૂળીનું સિંહાસન થઈ ગયું. શાસનદેવતાએ પ્રગટ થઈ દેવવાણી કરી, ‘આ ઉત્તમ પુરુષ છે, પ્રાણ જાય તો ય પારકી વસ્તુને ન અડે સત્ય હકીકતની જાણ થતાં તેનો યશ ફેલાયો. નાગદત્તે વૈરાગ્ય પામી દીક્ષા લીધી સર્વ કર્મનો ક્ષય કરી કેવળજ્ઞાન પામ્યા.
૧૪૦
“ધન્ય છે આ શ્રાવકની નિ:સ્પૃહતા અને ધીરતાને ! તેમનાં ચણોમાં મસ્તક નમાવી તેમના જેવા સત્ત્વની યાચના કરીએ.”
ગાથા :
मेअज्ज थूलभद्दो, वयररिसी नंदिसेण सिंहगिरी । कयवन्नो अ सुकोसल, पुंडरिओ केसि करकंडू ॥२॥
અન્વય સહિત સંસ્કૃત છાયા :
મેર્યું: स्थूलभद्रः वज्रर्षिः नन्दिषेणः सिंहगिरिः ।
कृतपुण्यः च सुकोशलः, पुण्डरीकः केशी करकण्डूः ।। २ ।।
ગાથાર્થ :
મેતા૨જ મુનિ તથા સ્થૂલભદ્રજી, વજસ્વામી, નંદિષેણજી, સિંહગિરિજી કૃતપુણ્યકુમાર, સુકોશલમુનિ, પુંડરિકકુમાર, કેશીગણધર, કરકંડ્મુનિ. ॥૨॥
વિશેષાર્થ :
૧. મેઝપ્ન - શ્રી મેતાર્યમુનિ
શ્રી મેતાર્ય મુનિ પૂર્વભવમાં પુરોહિતના પુત્ર હતા. તેઓ તેમના મિત્ર રાજપુ સાથે સાધુઓને કનડગત કરી મઝા માણતા. તેમને પાઠ શીખવવા માટે એકવા મુનિભગવંતે તેમને સજા કરી અને શરત કરી કે, જો દીક્ષા લો તો જ છોડું. બ મિત્રોએ સંયમજીવન સ્વીકાર્યું અને તેનું સુંદર પાલન પણ કર્યું; પરં પુરોહિતપુત્રને સ્નાન વિનાના સંયમજીવન પ્રત્યે કાંઈક દુર્ભાવ થયો. જે પરિણામે તેઓનો જન્મ ચાંડાલકુલમાં થયો. આમ છતાં પુણ્યયોગે તેઓ એ શ્રીમંત શેઠને ત્યાં ઉછર્યા. પૂર્વભવના મિત્ર દેવની સહાયથી અદ્ભુત કાર્યો સાધત
