________________
૨૮૦
સૂત્રસંવેદના-૨
સ્થળની માહિતી સાથે તેમને વંદના કરવામાં આવી છે. પાંચમી ગાથામાં ૪-૮૧૦-૨ એમ આંકડાપૂર્વક ચોવીશ ભગવંત તથા અન્ય તીર્થ અને તીર્થકરને પણ વંદના કરવામાં આવી છે. અહીં એટલું ખાસ ધ્યાનમાં લેવું કે, આ સૂત્ર સિદ્ધસ્તવ હોઈ અહીં દરેક ભગવાનની સ્તવના સિદ્ધ સ્વરૂપે કરવાની છે.
આ સૂત્રની છેલ્લી બે ગાથા પાછળથી પ્રલિપ્ત હશે તેમ લાગે છે, કેમ કે લલિતવિસ્તરાદિ ગ્રંથમાં તેનું વિવેચન જોવા મળતું નથી. છતાં પૂર્વાચાર્યકૃત આ બંને ગાથાઓને ગીતાર્થ ગુરુભગવંતોએ માન્ય કરેલ હોવાથી દેવવંદનાદિમાં અત્યારે બોલાય છે.
આ સૂત્રનો મુખ્ય ઉપયોગ દેવવંદન તથા પ્રતિક્રમણમાં થાય છે. પુખરવરદી સૂત્ર બોલી શ્રતની સ્તવના કર્યા બાદ શ્રુતજ્ઞાનનું અંતિમ ફળ સિદ્ધ અવસ્થા છે. આથી સિદ્ધભગવંતોની સ્તવનાર્થે આ સૂત્ર બોલવામાં આવે છે.
મૂળ સૂત્ર :
सिद्धाणं बुद्धाणं, पार-गयाणं परंपर-गयाणं । लोअग्गमुवगयाणं, नमो सया सव्व-सिद्धाणं ॥१॥
जो देवाण वि देवो, जं देवा पंजली नमसंति । ત લેવલે-દિગં, સિરસ વંદે મહાવીર સારા इक्को वि नमुक्कारो, जिणवर-वसहस्स वद्धमाणस्स ।
સંસાર-સારાગો, તારે નવ ના િવ ારૂા. उजिंतसेल-सिहरे, दिक्खा नाणं निसीहिआ जस्स ।
तं धम्म-चक्कवट्टि, अरिट्ठनेमि नमसामि ।।४।। चत्तारि अट्ठ दस दो य, वंदिआ जिणवरा चउव्वीसं । પરમ-નિટિંગ, સિદ્ધા સિદ્ધિ મમ વિલંતુ હા .
પદઃ ૨૦: સંપદા ૨૦ઃ અક્ષર : ૧૭૦
