________________
ઉવસગ્ગહરં સૂત્ર
जो ओविसहर- फुलिंग- मंतं सया कंठे धारेइ । तस्स गह-रोग-मारी-दुट्ठजरा उवसामं जंति ।।२।। यो मनुजः 'विसहरफुलिंग' मन्त्रं सदा कण्ठे धारयति । तस्य ग्रहरोगमारी-दुष्टज्वरा उपशमं यान्ति ।।२।।
જે મનુષ્ય વિષહર કુલિંગ મંત્રને હંમેશા કંઠમાં ધારણ કરે છે, તેના ગ્રહरोग-भारी-छुष्ट ताव शांत थाय छे. ॥२॥
मंतो दूरे चिट्ठ, तुज्झ पणामो वि बहुफलो होइ । जीवा नरतिरिए विदुक्ख - दोगचं न पावंति ।।३। मन्त्रः दूरे तिष्ठतु, तव प्रणामोऽपि बहुफलो भवति । जीवा नरतिर्यक्ष्वपि दुःख- दौर्गत्यं न प्राप्नुवन्ति । । ३ । ।
૧૩૯
(ते) मंत्र तो दूर रहो, तमने हरेलो प्रणाम पए। घएगा इजवानी छे. (તેનાથી) જીવો મનુષ્ય કે તિર્યંચગતિમાં પણ દુઃખ અને દૌર્ગત્યને (દારિદ્રયને) प्राप्त उरता नथी. ॥३॥
चिंतामणि- कप्पपायवब्भहिए तुह सम्मत्ते लद्धे । जीवा अविग्घेणं अयरामरं ठाणं पार्वति ॥४॥ चिन्तामणिकल्पपादपाभ्यधिके तंव सम्यक्त्वे लब्धे । जीवाः अविघ्नेन अजरामरं स्थानं प्राप्नुवन्ति ।। ४ ।।
ચિંતામણિ (રત્ન) અને કલ્પવૃક્ષથી અધિક તારું સમ્યક્ત્વ પ્રાપ્ત થતાં જીવો નિર્વિઘ્નપણે અજરામર સ્થાનને પ્રાપ્ત કરે છે. II૪॥
महायंस ! भत्ति-भर- निब्भरेण हियएण इअ संधुओ । ता देव ! जिणचंद ! पास ! भवे भवे बोहिं दिज्ज ।। ५ ।। (हे) महायश ! भक्ति-भर- निर्भरण हृदयेन इति (मया) संस्तुतः । तस्मात् (हे) देव ! जिनचन्द्र ! पार्श्व ! भवे भवे बोधं हि ।।५।।
હે મહાયશસ્વી ! મેં સંપૂર્ણ ભક્તિ ભાવ સભર હૃદયે આપની સ્તુતિ કરી છે. તેથી હે દેવ ! જિનોમાં ચંદ્ર સમાન શ્રીપાર્શ્વનાથ ભગવંત ! (આપ મને) જન્મોજન્મમાં જિનધર્મની પ્રાપ્તિરૂપ બોધિ આપો. ॥૫॥
