________________
ન્યાયદર્શન
૫૦૧ ७८ तदिन्द्रियजतद्धर्मबोधसामग्र्यपेक्ष्यते। कारिकावळी ६४ । .८० न च सामान्यलक्षणास्वीकारे प्रमेयत्वेन सकलप्रमेयज्ञाने जाते सार्वश्यापत्तिरिति वाच्यं,
प्रमेयत्वेन सकलप्रमेयज्ञाने जातेऽपि विशिष्य सकलपदार्थानामज्ञातत्वेन सार्वघ्या
भावात् । सिद्धान्तमुक्ता० ६५ । ८१ एवं ज्ञानलक्षणीया अस्वीकारे सुरभि चन्दनमिति ज्ञाने सौरभस्य ज्ञानं कथं स्यात् ।
सिद्धान्तमुक्ता० ६५ ।। ८२ . एवं यत्र धूमत्वेन धूलीपटलं ज्ञातं तत्र धूलीपटलस्यानुव्यवसाये च भान ज्ञान
लक्षणया । सिद्धान्तमुक्ता० ६५ । ८3 तावद् योगजधर्मसहायेन मनसा आकाशपरमाण्वादिनिखिलपदार्थगोचरं ज्ञानं...।
सिद्धान्तमुक्ता० ६५।। ८४ मनोग्राह्यं सुखं दुःखमिच्छा द्वेषो मतिः कृतिः ॥ ५७॥ मनोग्राह्यमिति मनोजन्य
प्रत्यक्षविषयमित्यर्थः । मतिर्ज्ञानम् । कृतिः प्रयत्नः । एवं सुखत्वादिकमपि मनोग्राह्यम् । एवमात्मापि मनोग्राह्यः 1 सिद्धान्तमुक्ता० ५७ । प्रत्यक्षमनुमानमेकदेशग्रहणादुपलब्धेः । न प्रत्यक्षेण यावत् तावदप्युपलम्भात् । न चैकदेशोपलब्धिरवयविसद्भावात् । न्यायसूत्र २.१.३१-३३ । । આ ત્રણેય સૂત્રો ઉપરના ભાષ્યને જુઓ.