________________
પદર્શન
१८ ... अनुग्रहाभिष्वङ्गनयनादिप्रसादजनकम् ... । प्रशस्त सुखप्र०। १८ ... अमर्षोपघातदन्यनिमित्तम् ... । प्रशस्त० दुःखप्र०। '७० इटानिष्टकारणविशेषाद् विरोधाच्च मिथः सुखदुःखयोरर्थान्तरभावः । वै०सू०
१०.२ । ७१ अतः एव न दुःखाभावे सुखव्यवहार इति वाच्यम् । व्योमवती पृ० ६२४ । ७२ न्यायसूत्र १.१.९। ७3 नेदमनुकूलवेदनीयस्य सुखस्य प्रतोतेः प्रत्याख्यानम् । किं तर्हि ? जन्मन एवेदं
ससुखसाधनस्य दुःखानुषङ्गात् दुःखेनाऽविप्रयोगाद् विविधबाधनायोगाद् दुःखमितिसमाधिभावनमुपदिश्यते । समाहितो मावयति, भावयन्निर्विद्यते, निर्विष्णस्य
वैराग्यम्, विरक्तस्यापवर्ग इति । न्यायभाष्य १.१.९ । ७४ न्यायसूत्र ४.१.५६ । ७५ सुखदुःखेच्छाद्वेषप्रयत्नाश्चासमानजात्यारम्भकाः । प्रशस्त० गुणसाधर्म्यप्र० ।
सुखमिच्छायाः कारणम् दुःखं द्वेषस्य । कन्दली पृ. २४० । ७६ प्रशस्त० गुणसाधर्म्य० । ' ७७ बुद्धिसुखदुःखेच्छाद्वेषभावनाशब्दाः स्वाश्रयसमवेतारम्भकाः । प्रशस्त गुणसा
धर्म्यप्र० । ७८ प्रशस्त गुणसाधर्म्यप्र० । * व्योमवती पृ० ६२७ ७८ प्रशस्त सुखप्र० । ८० प्रशस्त० दुःखप्र० । ८१ स्वार्थ परार्थं वाऽप्राप्तप्रार्थनेच्छा । प्रशस्त० इच्छाप्र० । ८२ सा चात्ममनसोः संयोगात् सुखाद्यपेक्षात् स्मृन्यपेक्षाद् वोत्पद्यते । प्रशस्त.
इच्छाप्र० । 23 प्रयत्न-स्मृति-धर्माधर्महेतुः । प्रशस्त० इच्छाप्र० । ८४ क्रियाभेदादिच्छाभेदा भवन्ति । प्रशस्त० इच्छाप्र० । ८५ प्रज्वलनात्मको द्वेषः । यस्मिन् सति प्रज्वलितमिवात्मानं मन्यते स द्वेषः ।
प्रशस्त द्वेष० ।
स चात्ममनसोः संयोगाद् दुःखापेक्षात् स्मृत्यपेक्षाद् वोत्पद्यते । प्रशस्त द्वेषप्र. ८७ प्रयत्न स्मृति-धर्माधर्महेतुः। प्रशस्त द्वेषप्र०। ८ ...क्रियाहेतवः । प्रशस्त गुणसाधर्म्यप्र० । प्रयत्नाच्छरीरादिक्रिया । कन्दली
पृ० २४४ । २८ प्रयत्नः संरम्भ उन्साह इति पर्यायाः । प्रशस्त प्रयत्ना० ।