________________
१७६
પદ્દન
५ विभूनां तु परस्परतः संयोगो नास्ति । पदार्थधर्मसं० पृ० ३६० । १-9 कण्ठाभरण (न्यायलीलावतीटीका) पृ० ६६७-६८ । ८ नापि कर्माचाक्षुषत्वात् । वै। सू २.२.२४ । है कर्म कर्मसाध्यं न विद्यते । वै० सू० १.१.११ । । १० ... शब्दाच्च शब्दनिष्पत्तिः । वै० सू० २.२.३१ । ११ गुणस्य सतोऽपवर्गः कर्मभिः साधर्म्यम् । वै० सू० २.२.४५ । १२ शब्दो विशेषगुणः चक्षुग्रहणायोग्यबहिरिन्द्रियग्राह्यजातिमत्त्वात् । सिद्धान्तमुक्ता.
१३ न्यायभा० १.१.५ । १४ स्वाश्रयस्य यत्समवायिकारणं तद्गुणपूर्वः शब्दो न भवति, पटरूपादिवदाश्रयोत्प
त्यनन्तरमनुत्पादात् । अतः सुखादिवत् स्पर्शवतो विशेषगुणो न भवति ।
कन्दलो पृ० १४५। १५ यावद्रव्यं शब्दो न भवति सत्येवाश्रये शङ्खादौ तस्य विनाशात् , अतोऽपि
सुखादिवत् स्पर्शवद्विशेषगुणो न भवति । कन्दली पृ० १४५ । १६ स्पर्शवद्विशेषगुणत्वे शब्दस्य शङ्खादिराश्रयो वाच्यः । स च तस्मादन्यत्र दूरे कर्ण
शष्कुलीदेशे समुपलभ्यते, न चान्यगुणस्यान्यत्र ग्रहणमस्ति, तस्मान्न स्पर्शवद्
विशेषगुणः । कन्दलो पृ० १४६ । १७ यस्तु बाह्येन्द्रियग्राह्यो नासावात्मगुणो यथा रूपादिः, तस्मादयमपि न तद्गुण
इत्यर्थः । कन्दली पृ० १४७ । १८ इतोऽपि शब्दो नात्मगुण आत्मान्तरग्राह्यत्वादनेकप्रतिपत्तृसाधारणत्वादित्यर्थः ।
कन्दली पृ० १४७। । ४ आत्मन्यसमवायादपि शब्दो नात्मगुणः, रूपादिवत् । कन्दली पृ० १४८ । २० इतश्च नायमात्मगुणः-अहङ्कारेण अहमितिप्रत्ययेन विभक्तस्य व्यधिकरणस्य
ग्रहणात् , यः स्वल्वात्मगुणः सोऽहङ्कारसमानाधिकरणो गृह्यते, यथा सुख्यह
दुःख्यहमिति, न त्वेवं शब्दस्य ग्रहणमतो नात्मगुणः । कन्दली पृ० १४८ । २१ दिक्कालमनसां विशेषगुणो नास्ति, भयं तु विशेषगुण इतोऽपि तेषां न भवतीत्याह ।
कन्दली पृ० १४९ ।। २२ रूपादिवद् बहिर्मुखतया प्रतीतेः । कन्दली पृ० १४८ । २३ ये दिक्कालमनसामुभयवादिसिद्धाः संयोगादयस्ते श्रोत्रग्राह्या न भवन्ति, अयं तु
तद्ग्राह्यस्तस्मान्न तद्गुणः । कन्दली पृ० १५९ ।।