________________
૧૭૨
ષદર્શન
८ अविवेकश्च संयोगद्वारैव बन्धकारणम्, प्रलये बन्धदर्शनात्, अविवेकनाशेऽपि जीवन्मुक्तस्थ दुःखभोगदर्शनाच्च । ततः साक्षादेवाविवेको बन्धकारणं प्राङ् नोक्तः । सां० प्र० भा० १. ५५ ।
१० न स्वभावतो बद्धस्य मोक्षसाधनोपदेशविधिः । सां० सू० १. ७ । ११ न कालयोगतो व्यापिनो नित्यस्य सर्वसम्बन्धात् । सां० सू० १. १२ । १२ न देशयोगतोऽप्यस्मात् । सां० सू० १. १३ ।
१३ न कर्मणा अन्यधर्मत्वादतिप्रसक्तेश्च । सां० सू० १. १६ ।
१४ नावस्थातो देहधर्मत्वात् तस्य । सां० सू० १. १४ ।
१५ प्रकृतिनिबन्धनाच्चेत्, न तस्या अपि पारतन्त्र्यम् । सां० सू० १. १८ । १६ तस्मादेव संयोगविशेषादौपाधिको बन्धोऽग्निसंयोगाज्जलौष्ण्यवत् । सां० प्र० भा०
१.१ ।
।
१७ अथ त्रिविधदुःखात्यन्तनिवृत्तिरत्यन्तपुरुषार्थः । सां० सू० १. १ १८ हेयं दुःखमनागतम् । यो० सू० २. १६ ।
१८ निवृत्तिश्च न नाशोऽपि त्वतीतावस्था । ध्वंसप्रागभावयोरतीतानागतावस्थास्वरूपत्वात्सत्कार्यवादिभिरभावानङ्गीकारात् । सां० प्र० भा० १.१ ।
२० बीजदाहश्वाविद्यासहकार्युच्छेदमात्रम्, ज्ञानस्याविद्यामात्रोच्छेदकत्वस्य लोके सिद्धत्वात् । अत एव चित्तेन सहैव दुःखस्य नाशः। ज्ञानस्य साक्षात् दुखादिनाशकत्वे प्रमांणाभावात् । सां० प्र० भा० १. १ ।
२१ जीवन्मुक्तिदशायां च प्रारब्धकर्मफलातिरिक्तानां दुःखानामनागतावस्थानां बीजाख्यानां दाहो, विदेहकैवल्ये तु चित्तेन सह विनाश इत्यवान्तरविशेषः । सां० प्र० भा० १.१ . ।
२२ सां० प्र० भा० १. १. ।
२३ सां० त० कौ० ५ ।
२४ सां० त० कौ० ६४ ।
२५ विवेकख्यातिरविप्लवा हानोपायः । यो० सू० २. २ ।
२६ योगभाष्य २. २७ ।
२७ योग्यता च संयोगः । भोक्तृत्वयोग्यता च पुरुषस्य चैतन्यम् । भोग्यत्वयोग्यता च प्रकृतेर्जडत्वं विषयत्वं च । सां त० कौ० ६६ ।
२८ स च संयोग एवान्यस्याप्रामाणिकत्वात् । सां० प्र० भा० १. १९ ।
२७ सां० का० ६५-६६ ।
30 सां० का० ६७ ।
31 भोगेन त्वितरे क्षपयित्वा संपद्यते । ब्रह्मसूत्र ४.१. १९ ।
३२ क्लेशकर्मनिवृत्तौ जीवन्नेव विद्वान् विभुक्तो भवति । योगभा० ४ ३० ।
33 अनिरुद्धवृत्ति, सां० सू० ३. ७९ ।
३४ सां० का० ६८ ।