________________
૨૯૭ विवेयन - (१) न्यङ्कुः = विशेष प्रा२नु ४२९. नि+अञ्च् पातुन न्यञ्चति - इति अर्थमा न्यङ्कु निपातन थाय . निपातनथी उ प्रत्यय भने
च् नो क् थयो छे. (२) शोकः = शोऽ. शुच् पातुने घञ्, गुए थवाथी शोच, भने च् नो क् . निपातन थयो छे. (3) उद्गः = स२१. उब्जत्-आर्जवे (१३४८) उब्ज् पातुने घञ् प्रत्यय,
ज् नो ग् भने उपान्त्य ब् नो द् निपातन थयो छ. उब्ज् पातु क्त પ્રત્યય પર છતાં સેટુ હોવાથી શું ન [ ની પ્રાપ્તિ ન હતી પણ
નિપાતન કર્યું તેથી ન્ નો ન થઈ શક્યો. (४) न्युद्गः = स२१. साधनि। उद्गः प्रभारी थशे. (५) मेघः = भेध. मिह पातुने अच् प्रत्यय, इ नो गुए. ए, भने ह नो
घ् निपातन थाय छे. (6) ओघः = समूड. वह पातुने अच् प्रत्यय, व नो ओ भने ह नो घ्
निपातन थाय छे.. न्यकु विगेरे निपातन हो - न्यङ्कु, तञ्च-तक्र, वञ्च-वक्र, शुच्शुक्र, शुच्-शोक, रुच्-रोक, पच्-श्वपाक, मांसपाक, पिण्डपाक, कपोतपाक, उलूकपाक, नीचेपाक, दूरेपाक, फलेपाक, क्षणेपाक, नीचेपाकु, दूरेपाकु, फलेपाकु, गणेपाकु, नीचेपाका, दूरेपाका, फलेपाका, क्षणेपाका, अनुवाक, सोम+प्र.च्-सोमप्रवाक, नि+उच्-न्योक. उद्ग विगेरे निपातन शो - उब्ज्-उद्ग, सम्+उब्ज्-समुद्ग, नि+उब्ज्-न्युद्ग, अभि+उब्ज्-अभ्युद्ग, सृज्-सर्ग, अव+सृज्- अवसर्ग, उप+सृज् - उपसर्ग, व्यति+सञ्, - व्यतिषङ्ग, अनु+सञ् - अनुषङ्ग, मस्ज्-मद्गु, भ्रस्ज्-भृगु, युज्-योग, गोयोग. मेघ विगैरे निपातन शो - मिह-मेघ, वह-ओघ, दह-निदाघ, अव+दह - अवदाघ, अर्ह-अर्घ.
न वञ्चेर्गतौ । ४-१-११३ અર્થ- ગત્યર્થક વસ્ ધાતુનાં નો ૬ થતો નથી. विवेयन - वञ्चं वञ्चन्ति = तेभो ४१॥ योग्य स्थाने 14 छ. गन्तव्यं गच्छति
