________________
પદ
વિષયમાં રાય્ અને શ્ ધાતુથી યુક્ત ગૌણ નામથી ચતુર્થી વિભક્તિ થાય છે.
સૂત્રસમાસ :– યસ્ય વીલ્શ્યમ્ રૂતિ યીછ્યું, તસ્મિન્ । (ષષ્ઠી તત્પુ.) રાશિ ક્ષિશ વૃત્તિ રાષીશી । (ઇત. ૪.)
વિવેચન :- મૈત્રાય રાધ્યતે ક્ષતે વા મૈત્રને ઝીણવટથી જોવે છે. ईक्षितव्यं परस्त्रीभ्यः = પરસ્ત્રીને વિમતિપૂર્વક જોવા યોગ્ય છે. વીક્ષ્ય કૃતિ વ્હિમ્ ? મૈત્રમીક્ષ તે = મૈત્રને જુવે છે. અહીં ઝીણવટપૂર્વક જોવાનું નથી માટે આ સૂત્ર ન લાગ્યું.
=
વિશેષતા :- ઝીણવટપૂર્વક એટલે કે તેઓના અભિપ્રાય વગેરેને જોવું. તે કેવાં પ્રકારનાં છે તેનાં ભાગ્યનો વિચાર કરવો. શંકાપૂર્વક જોવું વિગેરે. કૃક્ષિતવ્ય પરસ્ત્રીઃ । માં જે સ્ત્રી તરફ જોવું છે તે સ્ત્રી કેવી છે ? એનાં અભિપ્રાયને જાણવા માટે તેના તરફ જુવે છે.
उत्पातेन ज्ञाप्ये २-२-५९
અર્થ :— ઉત્પાત=આકસ્મિક નિમિત્ત, જ્ઞાપ્ય = જણાવવા લાયક.
આકસ્મિક નિમિત્ત વડે શાપ્ય અર્થના વિષયમાં ગૌણ નામથી ચતુર્થી વિભક્તિ થાય છે.
સૂત્રસમાસ :– મ્ય પ્રસિદ્ધ નિમિત્તે પતિ કૃતિ ઉત્પાત,તેન ।
જ્ઞાપ્યતે કૃતિ જ્ઞાપ્યું,તસ્મિન્ ।
વિવેચન ઃ— જ્ઞા ધાતુ જ્યારે પ્રેરકમાં વપરાય ત્યારે તેનું જે કર્મ તે શાપ્ય કહેવાય છે. જ્ઞા ના પ્રેરકમાં બે કર્મ હોય છે.
૧. મૂળ વાક્યનું કર્મ તે પણ જ્ઞાપ્ય કહેવાય.
૨. મૂળ વાક્યનો કર્તા પ્રેરકમાં કર્મ થયો હોય તે પણ જ્ઞાપ્ય કહેવાય. શાપ્ય પ્રયોજ્ય = શા ધાતુ જ્યારે પ્રેરકમાં વપરાયો હોય ત્યારે મૂળ વાક્યનો કર્તા પ્રેરકમાં કર્મ બન્યો એ જ્ઞાપિ નું કર્મ હોવાથી જ્ઞાપ્ય અને તેજ મૂળ વાક્યનો કર્તા પ્રેરકમાં કર્મ થયો હોય ત્યારે તે પ્રેરક કર્તા વડે પ્રયોજ્ય=પ્રેરણા કરવા યોગ્ય હોવાથી તે પ્રયોજ્ય પણ કહેવાય. તેથી જ્ઞા નો મૂળ કર્તા પ્રેરકમાં કર્મ બને તે શાપ્ય – પ્રયોજ્ય કહેવાય.