________________
કાધને તિરરકાર એટલે ક્ષમાને આવકાર. [ ૭
ગુરુજનો આપણને ફરમાવે. છે, “અધ્યાત્મનો નિષ્ણાત પછી બનજે પણ, પહેલે અધ્યાત્મના મૂળાક્ષરેને ઘૂંટતા જા. “દ નિરહેણ ઉવેઈમેકM ” જે ઈચ્છાઓને ધ કરે તે મેક્ષ મેળવે.”
આ પદમાં રહેલ છે શબ્દને, નિરહ શબ્દને, અને ઉઈ મેમ્બે શબ્દો જે વિચાર કરીશું તો પરમાત્માની હિતશિક્ષાની મૌલિકતાને સ્પષ્ટ ખ્યાલ આવશે.
ઈચ્છાના રોધથી મોક્ષપ્રાપ્તિ શેઠ બની નેકરની ઈચ્છા રોકી, રાજા બની પ્રજાની ઈચ્છા કચડી નાંખી, ચકવતી બની ચોસઠ હજાર રાણીઓની ઈચ્છા દાખી. અરે ! જ્યાં જ્યાં ને ત્યાં ત્યાં સતા–સંપત્તિમાં મદમસ્ત બની સૌની ઉપર સત્તા જમાવી. ભય, ત્રાસ, ડર, યુદ્ધ માટે મારા મનથી હું હિટલર અને કેણિક બન્ય
જ્યાં નબળાઈ દેખી ત્યાં ચડી બેઠે. જ્યાં દયાજનક પરિ સ્થિતિ લાગી ત્યાં નિષ્ફરતાની પાશવી લીલાનું સામ્રાજ્ય જમાવી દીધું, સાચું કહું? ઈચ્છાને રે તે ઘણે કર્યો. પણ મેક્ષ તે શું? સમત્વ પણ ના મળ્યું. મહાનુભાવ!
દુનિયાને ડાહ્યો ઘરમાં ગાડે હેય, દુનિયાને કાબુમાં રાખનાર ખુદના પરિવારના ઘણીવાર અસફળ થાય.”
તને જરૂર શાબાશી આપવી પડશે કે તે પર) માત્માના વચન યાદ રાખ્યાં, “છંદ નિહેણ ઉવેઈમેકM પણ શું તું પિપટ છે? માત્ર શબ્દ એ છે કે અર્થને
