________________
ખs - ૧: ઢાળ - ૪
જેનું મુખ પૂર્ણિમાના ચંદ્ર જેવું છે. હોઠ તો પરવાળાના રંગ જેવા લાલ છે; મૃગ સરખાં નયનોવાળી, કુંભ સરખા સ્તનવાળી અને જેનું અંગ આભૂષણથી વધારે શોભી રહ્યું છે. Iી એવી ગુણવાન અને રૂપવાન વસંતતિલકાને ઘેર એક દિવસ ધમિલ તેના મિત્રની સાથે ગયો, ત્યારે વેશ્યા પણ તેનો હાથ પકડીને તેને ચિત્રશાળામાં લઈ ગઈ. જી.
કહ્યું છે કે જયાં જુગારીયા જુગાર રમતા હોય ત્યાં જુગારીયાઓ હંમેશાં ધન હારતા હોય છે, ગમે તેવા ધનવાન પણ ખાલી હાથે જ ઘેર જાય છે. /પી.
-: ઢાળ ચોથી :(થાપરવાર માકા સાહિબા, કંબલ મત જાજો...એ દેશી) ચતુર ચિત્રામણ ચાતુરે, ચિતરી ચિત્રશાલી; ચમકે નરચિત ચિંતવી, ચતુરાં ચરચાલી. વિ./૧ ‘વિનયવતી વારાંગના, વચને વિંધાણો, વિકસિત વનજ વનાશ્રયે, અલી જ્યુ લપટાણો. વિ. રા. વિકીયો કુંઅર વિહાઅસે, વચે વિજલી ભાળી; લલિત લીલાવતી લીલમાં, લાધી લટકાળી. વિ.//all લંબી વેણ વિલોકીને, ભૂમિ ભોરિંગ પેઠો; લંક કટિતટ કેસરી, વનમાં જઈ બેઠો. વિ. જા પાણિ ચરણ સુકુમાલતા, જલ કમલ તે દેખી; રંભા લઘુ ઉંચી ગઈ, જુએ સુર અનિમેખી. વિ.//પા દલમંડણ ગજરાજ છે, સોહે રાજદુવાર; પણિ નબલો એક લક્ષણે; નાખે શિર છાર. વિ. IIો. દત તણો ચૂડો કીઓ, હૈયે મોતીનો હાર; હસ્તીગતિ હરિ નારીએ; દુઃખભર ધરે છાર. વિ./lણા. ધરી શણગાર વિનોદની, કરે વાત વિલાસી; મોહની મંત્ર મિશે ઘડી, ધાતે ઈહાં વાસી. વિ.//૮ કુંઅર તે દેખી મોહીયો, નવે નિત્ય શણગાર; પંચવિષય સુખ ભોગમાં, ભૂલ્યો ઘરબાર. વિ.liા. વાત સુણી માતા ઘણું, મનમાં હરખાણી; આઠ હજાર દીનાર સા, મોકલે નિત જાણી. વિ./૧૦ના વસંતતિલકા કુંવરશું, લાગી અતિ પ્રીત; માંસ નખે જલમાછલી, તસ સરસી પ્રીત. વિ./૧૧ાા
