________________
૧
ધમિલકુમાર રાસા
ખાનપાન ક્રિીડારમેં, જુએ નાટકશાલ; ગીત વિનોદ વિલાસમાં, વીત્યો બહુકાળ. વિ. ૧૨ા જનની ઘર તેડુ કરે, પણ કુંવર ન આવે; દ્રવ્ય ન મોકલે ઘરથકી, પણ તે મંગાવે. વિ. I/૧૩ નારી કહે નિજ મંતને, ઘર ખાલી કીધુ; પુત્રે માયને બાપને, સુખ ઘડીય ન દીધું. વિ./૧૪ો. શેઠ કહે સુણ સુંદરી, હવે કાંહિ વિમાસો; ઝાઝી ચિંતા શી કરો, નાખી અવળો પાસો. વિ. //પા. ઉંચનીચ દષ્ટાંતથી મેં તુજ સમજાવી; પણ સમજે નહિ નારીની, જાતિ હઠમેં આવી. વિ./૧૬ll બાળક નારી મૂરખા, યોગી હઠવાળા, પંડિત સૌ સાથે મલે, નહીં પણ દયાલા. વિ./૧૭ પુત્રથી સદ્ગતિ નહિ, મૃગતૃષ્ણા છંડો; સાસુ વહૂ અમ સાથસું, કરો ધર્મ અખંડો. વિ./૧૮. એમ ચિંતી જિનમંદિરે, કરે પૂજા ત્રિકાળ; સામાયિક સમતા ધરી, ગણતા નવકાર. વિ. Inલા શેઠ શેઠાણી બહુ ધન, સાત ખેતરે વાવે, વિનએ વહૂ નીજામતે, પરલોક સિધાવે. વિ./૨વા મૃત કારજ તેહનાં કરી, સમતામાં રહેતી; , નારી યશોમતી મહાસતી, પતિવાતો સહેતી. વિ./૨૧. ધમિલ જે જે મંગાવતો, તે તે સા આપે; ધનધરવા ખરી સહુ ગઈ, વ્યસનીને પાપે. વિ. ૨૨ સર્વ આભૂષણ અંગના, વેશ્યા ઘર દેતી; અક્કા પાછા મોકલે, તે પાછાં લેતી. વિ./૨all ઘરહાટ અહીં વેચીને, ધન પોતે લેતી; નારી યશોમતી સોચતી, પિયર જઈ રહેતી. વિ./૨૪ો. માએ દુઃખભર આંસુએ બેટી નવરાવી; પૂરણ પ્રેમહદય ધરી, બાપે બોલાવી. વિ./૨પ