________________
ખંડ - ૧: ઢાળ - ૩
-: ઢાળ ત્રીજી :
| (ચોરી વ્યસન નિવારીએ....એ દેશી) મૃગનયની મન સહચરી, સંસારે રે નીચ સંગતિ ટાલ કે; ઊંચનીચ સંગતિ તણાં, ફલ ઉપર રે, દષ્ટાંત નિહાલ કે.
ઊંચ પ્રસંગી સુખ લહે...એ આંકણી ૧૫ વાયસ સંગી હંસને, નૃપ મારી રે, કહે ઉજલ કાક કે; હંસ કહે હું હંસલો, મુજ પ્રગટ્યા રે, નીચ સંગ વિપાક કે. ઉંચ. /રા વલીય વિશેષે સાંભલો, સૂડાનો રે, સુંદર અધિકાર છે; એક નગરે એક રાજીયો વક્રાચે રે, ગત અટવી મઝાર કે. ઉંચ.૩ ભીલની પાલીને પરિસરે, નૃપ ઉભો રે, શીતલ તરૂ છાંડી કે, ઉંચતરૂ એક પાંજરૂ, શુક ભણીયો રે, રહેતો તે માંહી કે. ઉચ. //૪ ઊભો રણમાં એકલો, ભૂષણયુત ગૃપ પકડ્યો એણી વેલા કે; ધાઈ આવો સબરા મલી, શુક બોલે રે થાઓ લક્ષ્મી ભેલા કે. ઉંચ. //પા. સાંભલી નાઠો નરપતિ ભયચિત્તે રે, રણમાંહે તેહ કે, આશ્રમ તાપસનાં લહી, જઈ પેઠો રે, કુલપતિને ગેહ કે. ઉંચ. III તિહાં પણ પોપટ પાંજરે, કહે ઊઠો રે તાપસ શિરદાર કે, આપણે પુયે આવીયો, નૃપ એકલો રે, કુલપતિને તાર કે. ઉંચ. IIણા આ અવસર ભક્તિ કરો, દીયો આસન રે પંખા જલપાન કે; મરણ કરી ફરી અવતરે, ગયો અવસર રે નાવે નિદાન કે. ઉંચ.ટા. સાંભળી સન્મુખ મુનિવર, આવી તેડી રે, લાવ્યા બહુમાન કે; ભરી કરે જલ ફલ તણી, તાપસિણી રે, ગાવે ગીત ગાન કે. ઉંચ. લા. સૈન્ય પૂંઠે આવી મલ્યું, નૃપ પૂછે રે, કુલપતિને એમ કે; સબરકુલે શુક પેખીયો, આ શુકમાં રે, વચનાંતર કેમ કે. ઉંચ. ll૧ના તવ પંજર શુક બોલીયો, રાય સુણીયે રે, એક વનતરૂ જોય કે; કિરયુગલ માલે વસે, તસ અંગજ રે, અમે બાંધવ દોય છે. ઉંચ. ૧૧ માતપિતાશું બેહુ જણા, અમે રમતા રે, તરૂ સરોવરપાલ કે; પારધી પાપીએ ઝાલીયા, એક વેચ્યો રે, જઈ ભીલની પાલિ કે. ઉંચ. /૧૨ શબરથી ચોરી શીખીઓ, મુજ લીધો રે, કુલપતિએ આંહી કે; સાધુની સંગતે શીખીઓ, વિનયાદિકરે, નીતિશાસ્ત્ર ઉચ્છાહી કે. ઉંચ. /૧all
