________________
ખંડ - ૩ : ઢાળ - ૩
-: Elel :
મથુરામાંહી તે દિને, દીઠો અતિ ઉત્પાત; મદભરીયો હસ્તી ફરે, કરે ઘરવૃક્ષ વિદ્યાત ॥૧॥ નૃપ સુભટે ઝાર્લીયો, બાંધીયો જઈ દરબાર; લોક ખલક વાતે મળ્યા, ચહુટામાં તેણિવાર ॥૨॥ પાંચે બાંધવ પણ તિહાં, બેઠા આવી ઉચ્છાહી, તવ એક નારી જળ ભરી, આવી ચઉટામાંહી IIII જળબેડું ભાંગી પડ્યું, રોતી મોકલે કંઠ, જન પૂછે તવ એમ કહે, મુજ ઘર સાસુ ઉત્કંઠ ॥૪॥ ઘરમાં નવિ પેસણ દીએ, હું જાઇશ ઘર જામ લોક સુન્ની તસ આપતાં, બીજુ બેડું તામ. ॥૫॥ ષિ ભાજન મસ્તક ધરી એક મહિયારી ત્યાંહી; જનભીનેં કરી ફૂટીયું, તવ હરખી મનમાંહી. ॥૬॥ હસંતી હસતી નવિ રહે, પૂછે રાજકુમાર, દહિ દૂધ ભાજન ફૂટતે, કેમ નહિ શોક લગાર; ॥૭॥ વળતું સા કહે ધૂલિમાં, રોળ્યો આ અવતાર શી શી હું સોચણ કરું, સાંભળ રાજકુમાર I॥૮॥ નૃપનંદન કહે તુમ તણી, વાત કહો વિસ્તાર, આભીરણ કહે પંચ જણ, સુણતાં નિજ અધિકાર III -: અથ સવૈયો :
૧૩૯
નૃપ માર ચલી અપને પતિપેં, પતિ સાપ ડસ્યો ભુજહિ પરસ્યું; વનચોર લહી ઉને વેચ દેઈ, સુખ ભોગ લહી ગણિકાઘરશું; સુતસંગતિ હોત ચલી જલણેકું, નદીપરવાહ ગઈ તરશું
અબ ગુજર હોત મહારાજ કુમાર કે, છાસિકા સોચ કહા કરશું. ।।૧૦।
મથુરાનગરીની બજારમાં :- આ બાજુ મથુરા નગરીમાં બજા૨-શેરીઓ-ચૌટામાં મોટો કોલાહલ મચી રહ્યો હતો. નગરના લોકો દોડાદોડ કરી રહ્યા હતા. રાજાનો એક હાથી મદ ઝરતાં મદોન્મત્ત બન્યો છે. હાથીશાળામાં તે સ્થંભ તોડીને બહાર નીકળીને રાજમાર્ગ ઉપર પણ તોફાને ચડ્યો હતો. શેરીઓના ઘર ભાંગતો, રસ્તા ઉ૫૨નાં વૃક્ષો ઉખેડી ફેંકી દઈને આગળ વધી રહ્યો હતો. II૧।। રાજાના સુભટો હાથીની પાછળ પડ્યા. છેવટે સુભટોએ પકડીને હાથીશાળામાં લઈ જઈને થાંભલે બાંધી દીધો ને નગરના લોકો ચોરે ચૌટે ભેગા થઈને વાતો કરતા હતા. ॥૨॥
