________________
ધર્મિલકુમાર રાસ
બદલીને, તે જેને તેને વટેમાર્ગુને રંજાડે, છેતરે, અને છેલ્લે તેનું ધન લૂંટી લે છે. વળી પ્રાણીઓની હિંસા કરતો, દુષ્ટગતિનાં પરિણામવાળો તે (નાના માર્ગમાં) ત્યાં ફર્યા કરે છે. II૪ વળી તે જ મારગમાં યમરાજ સરખો, સાક્ષાત્ કાળરાજ સરખો એવો એક હાથી-વનહાથી ફરે છે. વળી મન્દોમત્ત, વિકરાળ, જંગલનો રાજા મૃગેન્દ્ર (સિંહ) ભયંકર ગર્જના કરતો ઊછળતી છલાંગ ભરતો રણમાં રઝળતો ફરી રહ્યો છે. પા
૯૪
રે વટેમાર્ગુ ! તમે અનજાન છો. તમે અહીં સુધી અડધું રણ (અડધું જંગલ) વટાવ્યું છે. હવે આગળ અડધું ચાલવાનું બાકી છે. શંખપુરી જવાના બંને માર્ગ છે. તમને જે યોગ્ય લાગે તે માર્ગે જાવ. તમારું કલ્યાણ થાવો. કહીને તે બંને પુરુષો આગળ વધ્યા. ॥૬॥
ઢાળ પાંચમી
(ધવલશેઠ લેઈ ભેટલું...એ દેશી)
વયણ વધાવી કુંવર ચલ્યો, દીએ તસ પાંચ દિનાર રે;
૨થ આગળ કરી જાવતાં, પંથી મલ્યા નર બાર રે....વ...૧/ અલ્પશ્રુત મુનિ મંડળી, ગીતારથ અનુસરતા રે; તેમ તે નર કુંવર લહી, સુંદર સાથ જ કરતા રે........ પંથ જતાં તે રણ વચે; જોગી મળીયો કપાલી રે; ભસ્મઘટા દેહે ધરી; જટાજૂટ શિરવાલ રે.............ગી માલ કપાલ તણી ગળે, લીધો કડંડક માથે રે; ઘંટ બજાવત આવીયો, પાણી કમંડલ હાથે રે....વ...|| કર દક્ષિણ સન્મુખ કરી. બોલે દેઈ આશીષ રે; જીવો કોટી વરસ લગે; વાત સુણો સાર્થેશ રે........પા ગોકુળગામે હું વસું, દેખી સંસાર કૂડો રે; કાપાલિક ગુરુ સન્નિષે, જોગ તે લીધો રૂડો રે........દી બહુ દિનથી તીરથ કરૂં, દેવ નમન સંકેતે રે; શંખપુરી જાવું માહરે, વત્સ ! તીરથ નતિ હેતે રે.......ll તુમ સાથે અમે આવશું, પણ મુજ પાસે ભાર રે; દેવપૂજન અરથે દીયા, ધર્મીએ સત્ત દિનાર રે........ નૌલી તુમ રથમાં ઠવો, તો નિર્ભય થઈ ચાલું રે; દુર્યોધન ભયથી ડરું, તેણે તુમ હાથે આલું રે........ાલા કુંવરને આપી એમ કહી, પંથે કરે ગીત ગાન રે; નૃત્યકથા જન રંજતો; મુખચેષ્ટા કરી તાન રે........૧